TEKST 2
ТЕКСТ 2
Tekst
Текст
imaṁ rājarṣayo viduḥ
sa kāleneha mahatā
yogo naṣṭaḥ paran-tapa
имам̇ ра̄джаршайо видух̣
са ка̄ленеха махата̄
його нашт̣ах̣ парантапа
Synonyms
Пословный перевод
evam – w ten sposób; paramparā – przez sukcesję uczniów; prāptam – otrzymali; imam – tę naukę; rāja-ṛṣayaḥ – święci królowie; viduḥ – zrozumieli; saḥ – tę wiedzę; kālena – z biegiem czasu; iha – w tym świecie; mahatā – wielka; yogaḥ – nauka o związku z Najwyższym; naṣṭaḥ – rozproszona; param-tapa – O Arjuno, pogromco wroga.
эвам — так; парампара̄ — по цепи духовных учителей; пра̄птам — полученную; имам — эту (науку); ра̄джа-р̣шайах̣ — праведные цари; видух̣ — постигли; сах̣ — это (знание); ка̄лена — течением времени; иха — в этом мире; махата̄ — великим; йогах̣ — наука об отношениях индивидуального существа со Всевышним; нашт̣ах̣ — разрушена; парантапа — о Арджуна, покоритель врагов.
Translation
Перевод
Ta najwyższa nauka przekazywana była poprzez sukcesję uczniów i święci królowie poznawali ją w ten sposób. Ale z biegiem czasu sukcesja uczniów została przerwana i nauka ta – taka jaką jest – zdaje się być stracona.
Так эта великая наука передавалась по цепи духовных учителей, и ее постигали праведные цари. Но с течением времени цепь учителей прервалась, и это знание в его первозданном виде было утрачено.
Purport
Комментарий
ZNACZENIE:
Oznajmiono tutaj wyraźnie, że Gītā była szczególnie przeznaczona dla świętych królów, jako że oni – zarządzając swoimi poddanymi – mieli wypełniać jej cel. Z pewnością nie została ona przeznaczona dla osób demonicznych, które – wymyślając różnego rodzaju interpretacje mające zaspokoić ich własne cele – unicestwiają jej wartość, tak aby nikt nie mógł wyciągnąć z niej korzyści. Skoro tylko pierwotny cel Bhagavad-gīty poszedł w niepamięć – za przyczyną niesumiennych komentatorów, zaistniała potrzeba odnowienia sukcesji uczniów. Pięć tysięcy lat temu Sam Pan zauważył, że sukcesja uczniów została przerwana i dlatego oznajmił, że cel Gīty uległ zapomnieniu. Również obecnie jest tak wiele różnych wydań Gīty (szczególnie w języku angielskim), ale prawie wszystkie z nich są niezgodne z nauką autoryzowanej sukcesji uczniów. Istnieje niezliczona ilość interpretacji Gīty napisanych przez różnych świeckich naukowców, lecz prawie żaden z nich nie akceptuje Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy, mimo iż robią dobry interes na słowach Śrī Kṛṣṇy. Interpretacje te utrzymywane są w demonicznym duchu, poniewż demony nie wierzą w Boga – chociaż korzystają z własności Najwyższego. Jako, że zaistaniała wielka potrzeba na angielskie wydanie Gīty – takiej jaką przekazuje system paramparā (sukcesja uczniów) – uczyniono tutaj próbę mającą zaspokoić tę wielką potrzebę. Bhagavad-gītā przyjęta taką jaką jest, stanowi wielki dar dla ludzkości; jeżeli natomiast przyjmuje się ją jako rozprawę o charakterze filozoficznej spekulacji, czytanie jej jest wtedy stratą czasu.
Здесь ясно сказано, что «Гита» предназначалась в первую очередь для праведных царей, поскольку они, управляя своими подданными, должны были осуществлять цели, поставленные в ней. Разумеется, «Бхагавад-гита» никогда не предназначалась для демонических людей, которые попросту обесценили бы ее и стали бы толковать ее, как им вздумается, никому не принося блага. Когда же это все-таки произошло, когда изначальный замысел «Гиты» был искажен недобросовестными комментаторами, преследовавшими корыстные цели, возникла необходимость восстановить цепь духовных учителей. Пять тысяч лет назад Сам Господь обнаружил, что эта цепь прервалась, и провозгласил, что люди забыли об истинном назначении «Бхагавад-гиты». В наше время сложилась аналогичная ситуация: сейчас существует множество изданий «Бхагавад-гиты», особенно на английском языке, но почти все они расходятся с той версией «Гиты», которая передается по цепи духовных учителей. Мирские ученые написали огромное число комментариев к «Гите», но практически никто из них не признает Кришну Верховной Личностью Бога, хотя слова Шри Кришны приносят им немалый доход. Поступать так могут только демоны, которые не верят в Бога, но при этом беззастенчиво пользуются Его собственностью. И поскольку существует настоятельная необходимость в английском издании «Гиты», которое представляло бы ее в том виде, в каком она передается по парампаре (цепи духовных учителей), мы попытались восполнить этот пробел. Люди, принимающие «Бхагавад-гиту» такой, какая она есть, получают огромное благо, те же, кто смотрит на нее как на обычное философское сочинение, только напрасно теряют время, изучая ее.