TEKST 2

TEXT 2

Tekst

Texto

evaṁ paramparā-prāptam
imaṁ rājarṣayo viduḥ
sa kāleneha mahatā
yogo naṣṭaḥ paran-tapa

Synonyms

Palabra por palabra

evam – w ten sposób; paramparā – przez sukcesję uczniów; prāptam – otrzymali; imam – tę naukę; rāja-ṛṣayaḥ – święci królowie; viduḥ – zrozumieli; saḥ – tę wiedzę; kālena – z biegiem czasu; iha – w tym świecie; mahatā – wielka; yogaḥ – nauka o związku z Najwyższym; naṣṭaḥ – rozproszona; param-tapa – O Arjuno, pogromco wroga.

evam — así pues; paramparā — por sucesión discipular; prāptam — recibida; imam — esta ciencia; rāja-ṛṣayaḥ — los reyes santos; viduḥ — entendieron; saḥ — ese conocimiento; kālena — en el transcurso del tiempo; iha — en este mundo; mahatā — gran; yogaḥ — la ciencia de la relación de uno con el Supremo; naṣṭaḥ — disperso; param-tapa — ¡oh, Arjuna, subyugador de los enemigos!

Translation

Traducción

Ta najwyższa nauka przekazywana była poprzez sukcesję uczniów i święci królowie poznawali ją w ten sposób. Ale z biegiem czasu sukcesja uczniów została przerwana i nauka ta – taka jaką jest – zdaje się być stracona.

Esta ciencia suprema se recibió así a través de la cadena de sucesión discipular, y los reyes santos la entendieron de ese modo. Pero en el transcurso del tiempo la sucesión se rompió, y, por ello, la ciencia tal como es parece estar perdida.

Purport

Significado

ZNACZENIE:

Oznajmiono tutaj wyraźnie, że Gītā była szczególnie przeznaczona dla świętych królów, jako że oni – zarządzając swoimi poddanymi – mieli wypełniać jej cel. Z pewnością nie została ona przeznaczona dla osób demonicznych, które – wymyślając różnego rodzaju interpretacje mające zaspokoić ich własne cele – unicestwiają jej wartość, tak aby nikt nie mógł wyciągnąć z niej korzyści. Skoro tylko pierwotny cel Bhagavad-gīty poszedł w niepamięć – za przyczyną niesumiennych komentatorów, zaistniała potrzeba odnowienia sukcesji uczniów. Pięć tysięcy lat temu Sam Pan zauważył, że sukcesja uczniów została przerwana i dlatego oznajmił, że cel Gīty uległ zapomnieniu. Również obecnie jest tak wiele różnych wydań Gīty (szczególnie w języku angielskim), ale prawie wszystkie z nich są niezgodne z nauką autoryzowanej sukcesji uczniów. Istnieje niezliczona ilość interpretacji Gīty napisanych przez różnych świeckich naukowców, lecz prawie żaden z nich nie akceptuje Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy, mimo iż robią dobry interes na słowach Śrī Kṛṣṇy. Interpretacje te utrzymywane są w demonicznym duchu, poniewż demony nie wierzą w Boga – chociaż korzystają z własności Najwyższego. Jako, że zaistaniała wielka potrzeba na angielskie wydanie Gīty – takiej jaką przekazuje system paramparā (sukcesja uczniów) – uczyniono tutaj próbę mającą zaspokoić tę wielką potrzebę. Bhagavad-gītā przyjęta taką jaką jest, stanowi wielki dar dla ludzkości; jeżeli natomiast przyjmuje się ją jako rozprawę o charakterze filozoficznej spekulacji, czytanie jej jest wtedy stratą czasu.

Se afirma claramente que el Gītā estaba dirigido en especial a los reyes santos, porque ellos tenían que llevar a cabo el propósito del mismo al gobernar a los ciudadanos. Desde luego, el Bhagavad-gītā nunca estuvo dirigido a las personas demoníacas, que disiparían su valor sin beneficiar a nadie, y urdirían todo tipo de interpretaciones según sus caprichos personales. Tan pronto como el propósito original se dispersó a causa de las motivaciones de los comentaristas inescrupulosos, surgió la necesidad de restablecer la sucesión discipular. Hace cinco mil años, el propio Señor detectó que la sucesión discipular se había roto y, en consecuencia, declaró que el propósito del Gītā parecía estar perdido. De la misma manera, en la actualidad también hay muchísimas ediciones del Gītā (especialmente en inglés), pero prácticamente ninguna de ellas se ha presentado siguiendo a la sucesión discipular autorizada. Hay infinidad de interpretaciones, elaboradas por diferentes eruditos mundanos, pero prácticamente ninguno de ellos acepta a la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa, aunque todos hacen un buen negocio con las palabras de Śrī Kṛṣṇa. Ese espíritu es demoníaco, porque los demonios no creen en Dios, sino que simplemente disfrutan de la propiedad del Supremo. Debido a que hay una gran necesidad de una traducción del Gītā tal como se recibe en el sistema paramparā (de sucesión discipular), aquí se hace el intento de satisfacer esa gran necesidad. Si el Bhagavad-gītā se acepta tal como es, constituye un gran don para la humanidad, pero si se toma como un tratado de especulaciones filosóficas, es simplemente una pérdida de tiempo.