TEXT 26
TEKST 26
Devanagari
Devanagari
भविष्याणि च भूतानि मां तु वेद न कश्चन ॥ २६ ॥
Text
Tekst
vartamānāni cārjuna
bhaviṣyāṇi ca bhūtāni
māṁ tu veda na kaścana
vartamānāni cārjuna
bhaviṣyāṇi ca bhūtāni
māṁ tu veda na kaścana
Synonyms
Synonyms
veda — know; aham — I; samatītāni — completely past; vartamānāni — present; ca — and; arjuna — O Arjuna; bhaviṣyāṇi — future; ca — also; bhūtāni — all living entities; mām — Me; tu — but; veda — knows; na — not; kaścana — anyone.
veda – znam; aham – Ja; samatītāni – całkowicie należący do przeszłości; vartamānāni – teraźniejszość; ca – i; arjuna – O Arjuno; bhaviṣyāṇi – przyszłość; ca – i; bhūtāni – wszystkie żywe istoty; mām – Mnie; tu – ale; veda – zna; na – nie; kaścana – nikt.
Translation
Translation
O Arjuna, as the Supreme Personality of Godhead, I know everything that has happened in the past, all that is happening in the present, and all things that are yet to come. I also know all living entities; but Me no one knows.
O Arjuno, jako Najwyższa Osoba Boga wiem o wszystkim, co zdarzyło się w przeszłości, co dzieje się obecnie i znam wszystko to, co dopiero nadejdzie. Znam również wszystkie żywe istoty; nikt natomiast nie zna Mnie.
Purport
Purport
Here the question of personality and impersonality is clearly stated. If Kṛṣṇa, the form of the Supreme Personality of Godhead, were māyā, material, as the impersonalists consider Him to be, then like the living entity He would change His body and forget everything about His past life. Anyone with a material body cannot remember his past life, nor can he foretell his future life, nor can he predict the outcome of his present life; therefore he cannot know what is happening in past, present and future. Unless one is liberated from material contamination, he cannot know past, present and future.
ZNACZENIE:
Wraźnie wyjaśniona została tutaj kwestia personalizmu i impersonalizmu. Jeśli Kṛṣṇa, postać Najwyższej Osoby Boga, byłby māyą, istotą materialną, jak uważają impersonaliści, wtedy tak jak każda żywa istota, zmieniałby On Swoje ciało i zapominałby o wszystkim, co zdarzyło się w Jego życiu przeszłym. Nikt, kto posiada ciało materialne, nie może pamiętać swojego przeszłego życia. Nie może też przepowiadać swojego życia przyszłego ani nawet zdarzeń mających nastąpić w jego życiu obecnym. Dopóki nie jest się wolnym od materialnych zanieczyszczeń, dopóty nie można znać przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Unlike the ordinary human being, Lord Kṛṣṇa clearly says that He completely knows what happened in the past, what is happening in the present, and what will happen in the future. In the Fourth Chapter we have seen that Lord Kṛṣṇa remembers instructing Vivasvān, the sun-god, millions of years ago. Kṛṣṇa knows every living entity because He is situated in every living being’s heart as the Supersoul. But despite His presence in every living entity as Supersoul and His presence as the Supreme Personality of Godhead, the less intelligent, even if able to realize the impersonal Brahman, cannot realize Śrī Kṛṣṇa as the Supreme Person. Certainly the transcendental body of Śrī Kṛṣṇa is not perishable. He is just like the sun, and māyā is like a cloud. In the material world we can see that there is the sun and that there are clouds and different stars and planets. The clouds may cover all these in the sky temporarily, but this covering is only apparent to our limited vision. The sun, moon and stars are not actually covered. Similarly, māyā cannot cover the Supreme Lord. By His internal potency He is not manifest to the less intelligent class of men. As it is stated in the third verse of this chapter, out of millions and millions of men, some try to become perfect in this human form of life, and out of thousands and thousands of such perfected men, hardly one can understand what Lord Kṛṣṇa is. Even if one is perfected by realization of impersonal Brahman or localized Paramātmā, he cannot possibly understand the Supreme Personality of Godhead, Śrī Kṛṣṇa, without being in Kṛṣṇa consciousness.
Pan Kṛṣṇa wyraźnie mówi, że – w przeciwieństwie do zwykłej ludzkiej istoty – dokładnie zna On wszystko to, co zdarzyło się w przeszłości, to, co dzieje się obecnie, i to, co będzie miało miejsce w przyszłości. Z Rozdziału Czwartego dowiedzieliśmy się, że Pan Kṛṣṇa pamięta jak miliony lat temu udzielał nauki bogu słońca, Vivasvānowi. Kṛṣṇa zna każdą żywą istotę, jako że w sercu każdej z nich usytuowany jest On jako Dusza Najwyższa. Lecz pomimo tego, że obecny jest On w każdej żywej istocie jako Naddusza, i pomimo Jego obecności jako Najwyższa Osoba Boga, mniej inteligentni nie mogą zrealizować Go jako Najwyższej Osoby, nawet jeśli są w stanie zrealizować bezosobowego Brahmana. Transcendentalne ciało Śrī Kṛṣṇy nigdy nie ulega zniszczeniu. Jest On jak słońce, a māyā jest jak chmura. W materialnym świecie możemy oglądać słońce, chmury, różne planety i gwiazdy. Chmury mogą chwilowo zakrywać wszystkie te niebieskie obiekty, ale to przykrycie jest tylko pozorne i wynika z naszego ograniczonego widzenia. Słońce, księżyc i gwiazdy w rzeczywistości nie są przykryte. Podobnie māyā nie może przykryć Najwyższego Pana. Dzięki Swojej wewnętrznej mocy nie manifestuje się On ludziom mniej inteligentnym. Trzeci werset tego rozdziału mówi, że spośród wielu milionów ludzi tylko paru stara się zdobyć doskonałość w tej ludzkiej formie życia, a spośród wielu tysięcy takich doskonałych ludzi zaledwie jeden może zrozumieć, kim jest Pan Kṛṣṇa. Nawet jeśli ktoś osiągnął doskonałość dzięki realizacji bezosobowego Brahmana czy zlokalizowanej Paramātmy, nie może w żaden sposób zrozumieć Najwyższej Osoby Boga, Śrī Kṛṣṇy, nie będąc w świadomości Kṛṣṇy.