TEKST 31
VERSO 31
Tekst
Texto
śaśvac-chāntiṁ nigacchati
kaunteya pratijānīhi
na me bhaktaḥ praṇaśyati
śaśvac-chāntiṁ nigacchati
kaunteya pratijānīhi
na me bhaktaḥ praṇaśyati
Synonyms
Sinônimos
kṣipram – wkrótce; bhavati – staje się; dharma-ātmā – prawym; śaśvat-śāntim – trwały pokój; nigacchati – osiąga; kaunteya – O synu Kuntī; pratijānīhi – oznajmiam; na – nigdy; me – Mój; bhaktaḥ – wielbiciel; praṇaśyati – ginie.
kṣipram — muito em breve; bhavati — torna-se; dharma-ātmā — virtuoso; śaśvat-śāntim — paz duradoura; nigacchati — alcança; kaunteya — ó filho de Kuntī; pratijānīhi — declare; na — jamais; me — Meu; bhaktaḥ — devoto; praṇaśyati — perece.
Translation
Tradução
Szybko staje się on prawym i osiąga trwały pokój. O synu Kuntī, obwieść to światu, że Mój wielbiciel nigdy nie ginie.
Ele logo se torna virtuoso e alcança a paz duradoura. Ó filho de Kuntī, declare ousadamente que o Meu devoto jamais perece.
Purport
Comentário
ZNACZENIE:
Nie należy tego błędnie zrozumieć. W Rozdziale Siódmym Pan mówi, iż nie może być Jego wielbicielem osoba zajmująca się szkodliwą działalnością. Ponadto, kto nie jest wielbicielem Pana, ten nie posiada żadnych dobrych kwalifikacji. Wobec tego powstaje pytanie: w jaki sposób osoba oddająca się czynnościom godnym potępienia (czy to przypadkowo czy intencjonalnie), może być czystym wielbicielem? I będzie to słuszne pytanie. Niegodziwcy, o których mowa w Rozdziale Siódmym, nigdy nie angażują się w służbę oddania i nie posiadają żadnych dobrych kwalifikacji. To samo oznajmia Śrīmad-Bhāgavatam. Na ogół wielbiciel, który zaangażowany jest w dziewięć rodzajów służby oddania, podlega procesowi uwalniania serca ze wszystkich materialnych zanieczyszczeń. Ponieważ umieszcza on w swoim sercu Najwyższą Osobę Boga, w ten naturalny sposób uwolniony zostaje od wszelkich materialnych zanieczyszczeń. Bezustanne myślenie o Najwyższym Panu czyni go czystym z natury. Jest taka zasada wedyjska, która mówi, że kto upadnie ze swojej wzniosłej pozycji, ten musi poddać się, w celu oczyszczenia, pewnemu rytuałowi. Tutaj jednak nie ma takiego warunku, ponieważ ten czynnik oczyszczający znajduje się już w sercu wielbiciela, dzięki temu, że bezustannie pamięta on o Najwyższej Osobie Boga. Należy zatem bezustannie intonować Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. To uchroni wielbiciela Pana od wszelkich przypadkowych upadków. W ten sposób na zawsze uwolni się on od wszelkich materialnych zanieczyszczeń.
Ninguém deve distorcer o significado disto. No Sétimo Capítulo, o Senhor diz que quem se ocupa em atividades perversas não pode tornar-se devoto do Senhor. Quem não é devoto do Senhor não tem boa qualificação de espécie alguma. Fica, então, a pergunta: Como pode alguém acidental ou deliberadamente ocupado em atividades abomináveis ser um devoto puro? É justo que se levante essa questão. Os malfeitores, como foi declarado no Sétimo Capítulo, que nunca ingressam no serviço devocional ao Senhor, não têm boas qualificações, como se afirma no Śrīmad-Bhāgavatam. Em geral, um devoto que esteja ocupado nos nove tipos de atividades devocionais dedica-se ao processo que consiste em tirar do coração toda a contaminação material. Ele coloca a Suprema Personalidade de Deus dentro de seu coração, e todas as contaminações são naturalmente eliminadas. O pensamento contínuo no Senhor Supremo torna-o puro por natureza. Segundo os Vedas, há uma certa regulação de que, se alguém cai de sua posição elevada, deve submeter-se a determinados processos ritualísticos para purificar-se. Mas aqui não se impõe esta condição, pois o processo purificador já está no coração do devoto, devido à sua constante lembrança da Suprema Personalidade de Deus. Portanto, o canto de Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare deve continuar sem interrupção. Isto protegerá o devoto de todas as quedas acidentais. Assim, ele permanecerá perpetuamente livre de todas as contaminações materiais.