Skip to main content

TEXT 15

TEKST 15

Devanagari

Devanagari

ज्ञानयज्ञेन चाप्यन्ये यजन्तो मामुपासते ।
एकत्वेन पृथक्त्वेन बहुधा विश्वतोमुखम् ॥ १५ ॥

Text

Tekst

jñāna-yajñena cāpy anye
yajanto mām upāsate
ekatvena pṛthaktvena
bahudhā viśvato-mukham
jñāna-yajñena cāpy anye
yajanto mām upāsate
ekatvena pṛthaktvena
bahudhā viśvato-mukham

Synonyms

Synonyms

jñāna-yajñena — by cultivation of knowledge; ca — also; api — certainly; anye — others; yajantaḥ — sacrificing; mām — Me; upāsate — worship; ekatvena — in oneness; pṛthaktvena — in duality; bahudhā — in diversity; viśvataḥ-mukham — and in the universal form.

jñāna-yajñena – przez kultywację wiedzy; ca – również; api – z pewnością; anye – inni; yajantaḥ – poświęcając; mām – Mnie; upāsate – wielbią; ekatvena – w jedności; pṛthaktvena – w dualizmach; bahudhā – w różnorodności; viśvataḥ-mukham – i w formie kosmicznej.

Translation

Translation

Others, who engage in sacrifice by the cultivation of knowledge, worship the Supreme Lord as the one without a second, as diverse in many, and in the universal form.

Inni, którzy pełnią ofiarę przez kultywowanie wiedzy, czczą Najwyższego Pana jako jednego bez wtórego, różnego w wielu i w formie kosmicznej.

Purport

Purport

This verse is the summary of the previous verses. The Lord tells Arjuna that those who are purely in Kṛṣṇa consciousness and do not know anything other than Kṛṣṇa are called mahātmā; yet there are other persons who are not exactly in the position of mahātmā but who worship Kṛṣṇa also, in different ways. Some of them have already been described as the distressed, the financially destitute, the inquisitive, and those who are engaged in the cultivation of knowledge. But there are others who are still lower, and these are divided into three: (1) he who worships himself as one with the Supreme Lord, (2) he who concocts some form of the Supreme Lord and worships that, and (3) he who accepts the universal form, the viśva-rūpa of the Supreme Personality of Godhead, and worships that. Out of the above three, the lowest, those who worship themselves as the Supreme Lord, thinking themselves to be monists, are most predominant. Such people think themselves to be the Supreme Lord, and in this mentality they worship themselves. This is also a type of God worship, for they can understand that they are not the material body but are actually spiritual soul; at least, such a sense is prominent. Generally the impersonalists worship the Supreme Lord in this way. The second class includes the worshipers of the demigods, those who by imagination consider any form to be the form of the Supreme Lord. And the third class includes those who cannot conceive of anything beyond the manifestation of this material universe. They consider the universe to be the supreme organism or entity and worship that. The universe is also a form of the Lord.

ZNACZENIE:
 
Werset ten jest podsumowaniem wersetów poprzednich. Pan mówi Arjunie, że ci, którzy posiadają czystą świadomość Kṛṣṇy i nie znają niczego poza Kṛṣṇą, nazywani są mahātmāmi. Są też inne osoby, które nie zajmują takiej samej pozycji jak mahātmowie, ale które również na różne sposoby czczą Kṛṣṇę. Niektórzy z nich zostali już określeni jako będący w niedoli, cierpiący nędzę, nękani ciekawością i ci, którzy zajmują się kultywowaniem wiedzy. Są jeszcze inni, zajmujący jeszcze niższe pozycje, i których można podzielić na trzy grupy: (1) tych, którzy czczą siebie samych jako równych Najwyższemu Panu, (2) tych, którzy wymyślają jakąś formę Najwyższego Pana i oddają jej cześć, (3) i tych, którzy uznają i wielbią Najwyższego Pana w Jego formie kosmicznej, czyli viśva-rūpa. Spośród tych trzech wymienionych wyżej rodzajów ludzi, najbardziej liczną grupę stanowią najniżej usytuowani, czyli ci, którzy czczą samych siebie jako Najwyższego Pana, uważając się za monistów. Myśląc, iż sami są Najwyższym Panem, samym sobie oddają cześć. Jest to również pewien rodzaj wielbienia Boga, gdyż rozumieją oni, że w rzeczywistości są duszą, a nie tym materialnym ciałem. Przynajmniej takie rozumienie jest dominujące. Na ogół w ten sposób czczą Boga impersonaliści. Do klasy drugiej należy zaliczyć czcicieli półbogów, tych, którzy w swoim wyobrażeniu każdą formę uważają za formę Najwyższego Pana. A do klasy trzeciej należą ci, którzy nie mogą pojąć niczego poza manifestacją tego materialnego wszechświata. Uważając wszechświat za ogromny organizm czy istotę, jemu oddają cześć. Wszechświat jest również formą Pana.