VERŠ 41

TEKST 41

Verš

Tekst

vyavasāyātmikā buddhir
ekeha kuru-nandana
bahu-śākhā hy anantāś ca
buddhayo ’vyavasāyinām

Synonyma

Synonyms

vyavasāya-ātmikā — rozhodný v oddanej službe; buddhiḥ — inteligencia; ekā — jediná; iha — na tomto svete; kuru-nandana — ó, milované dieťa Kuruovcov; bahu-śākhāḥ — rozvetvená; hi — skutočne; anantāḥ — nekonečná; ca — tiež; buddhayaḥ — inteligencia; avyavasāyinām — tých, ktorí nemajú vedomie Kṛṣṇu.

vyavasāya-ātmikā – zdecydowany w świadomości Kṛṣṇy; buddhiḥ – inteligencja; ekā – tylko jeden; iha – w tym świecie; kuru-nandana – O ukochane dziecię Kuru; bahu-śākhāḥ – mając różne odgałęzienia; hi – naprawdę; anantāḥ – nieograniczony; ca – również; buddhayaḥ – inteligencja; avyavasāyinām – tych, którzy nie są świadomi Kṛṣṇy.

Překlad

Translation

Tí, ktorí kráčajú touto cestou, sú odhodlaní vo svojej snahe a majú jediný cieľ. Ó, milované dieťa Kuruovcov, inteligencia nerozhodných je rozvetvená.

O ukochane dziecię Kuru, ci, którzy podążają tą ścieżką, są wytrwali w dążeniu do celu i cel ich jeden jest. Zaś rozproszona jest inteligencja tych, którzy nie mają stanowczości.

Význam

Purport

Pevné presvedčenie, že človek dosiahne najvyššiu dokonalosť vedomím Kṛṣṇu, sa nazýva vyavasāyātmikā inteligencia. V Caitanya-caritāmṛte (Madhya 22.62) sa uvádza:

ZNACZENIE:

Silna wiara w to, że poprzez świadomość Kṛṣṇy osiągnie się najwyższą doskonałość życia, nazywana jest inteligencją vyavasāyātmikā. Caitanya-caritāmṛta (Madhya 22.62) oznajmia:

‘śraddhā’-śabde – viśvāsa kahe sudṛḍha niścaya
kṛṣṇe bhakti kaile sarva-karma kṛta haya

Viera znamená neochvejnú dôveru v niečo vznešené. Človek vedomý si Kṛṣṇu nemusí pri plnení svojich povinností konať vo vzťahu k hmotnému svetu s jeho záväzkami k rodinným tradíciám, k národu alebo k ľudstvu. Všetky naše skutky, dobré či zlé, nás opätovne zamestnávajú v ďalších hmotných činoch. Ak však láskyplne slúžime Kṛṣṇovi, nemusíme sa už ďalej namáhať a snažiť sa dosiahnuť dobré výsledky v našej činnosti. Všetky tieto činy sú na abolútnej úrovni, pretože už nie sú podriadené dualitám, ako je dobro a zlo. Najvyššou dokonalosťou človeka, ktorý si je vedomý Kṛṣṇu, je zrieknutie sa hmotného chápania života. Tento stav je možné automaticky dosiahnuť vďaka postupnému zameraniu mysle na Kṛṣṇu.

Wiara oznacza niezachwianą ufność w coś wzniosłego. Ten, kto jest zaangażowany w obowiązki świadomości Kṛṣṇy, nie musi już działać w zależności od tego świata materialnego, uwolniony jest od zobowiązań tradycji rodzinnej, ludzkości czy też narodu. Czynności spełniane dla korzyści materialnej są działaniami, które mają swe źródło w reakcjach na dobre lub złe uczynki przeszłego życia. Kiedy ktoś posiada rozbudzoną świadomość Kṛṣṇy, nie potrzebuje już dłużej ubiegać się o dobre wyniki swojej pracy. Wszystkie czynności osoby świadomej Kṛṣṇy znajdują się na planie absolutnym, jako że nie podlegają one już dłużej dualizmom, takim jak dobro czy zło. Najwyższą doskonałością świadomości Kṛṣṇy jest wyrzeczenie się materialnej koncepcji życia. Stan ten jest automatycznie osiągany wraz z postępem w świadomości Kṛṣṇy.

Rozhodnosť osoby vedomej si Kṛṣṇu sa zakladá na poznaní, že Vāsudeva alebo Kṛṣṇa je príčinou všetkých príčin (vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā su-durlabhaḥ; Bg. 7.19). Keď zalejeme koreň stromu, voda sa automaticky rozšíri do konárov a listov. Podobne osoba slúžiaca Kṛṣṇovi preukazuje sebe, rodine, spoločnosti, krajine a ľudstvu tú najväčšiu službu. Ak je Kṛṣṇa s naším konaním spokojný, sú spokojné aj všetky ostatné bytosti.

Śmiały cel osoby w świadomości Kṛṣṇy oparty jest na wiedzy. Vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā su-durlabhaḥ: osoba świadoma Kṛṣṇy jest tą rzadką, dobrą duszą, która doskonale wie, że Vāsudeva, czyli Kṛṣṇa, jest źródłem wszystkich zamanifestowanych przyczyn. Tak jak podlewając korzeń drzewa automatycznie dostarczamy wodę liściom i gałęziom tego drzewa, tak działając w świadomości Kṛṣṇy można pełnić najwyższą służbę dla każdego – mianowicie dla siebie, rodziny, społeczeństwa, kraju, ludzkości itd. Jeśli Kṛṣṇa jest usatysfakcjonowany czyimś postępowaniem, wtedy zadowalany jest każdy.

Služba Kṛṣṇovi sa vykonáva najlepšie pod vedením pravého predstaviteľa Śrī Kṛṣṇu, duchovného učiteľa, ktorý pozná povahu svojho žiaka a môže ho zamestnať v činnostiach určených pre potešenie Kṛṣṇu. Keď sa človek chce odovzdať Kṛṣṇovi, musí Mu odhodlane slúžiť. Musí poslúchať duchovného učiteľa, Kṛṣṇovho predstaviteľa, a prijímať jeho pokyny ako svoje životné poslanie. Śrīla Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura nás vo svojich modlitbách k duchovnému učiteľovi učí:

Służba w świadomości Kṛṣṇy jest jednak najlepiej pełniona pod wprawnym przewodnictwem mistrza duchowego, będącego bona fide reprezentantem Kṛṣṇy. Mistrz taki zna naturę ucznia i może prowadzić go do działania w świadomości Kṛṣṇy. Aby być więc sprawnym w świadomości Kṛṣṇy, należy być posłusznym reprezentantowi Pana i postępować wiernie według jego wskazówek. Polecenia bona fide mistrza duchowego należy uważać za swoją życiową misję. Śrīla Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura poucza nas w swoich słynnych modlitwach do mistrza duchowego:

yasya prasādād bhagavat-prasādo
yasyāprasādān na gatiḥ kuto ’pi
dhyāyan stuvaṁs tasya yaśas tri-sandhyaṁ
vande guroḥ śrī-caraṇāravindam

„Keď je duchovný učiteľ spokojný, je spokojná aj Najvyššia Božská Osobnosť. A ak duchovný učiteľ nie je spokojný, nie je možné pokročiť v duchovnom živote. Preto by som mal o ňom rozjímať a prosiť ho o milosť. Najmenej trikrát denne by som mal svojmu duchovnému učiteľovi vzdať pokorné poklony.“

„Najwyższą Osobę Boga można zadowolić poprzez zadowalanie mistrza duchowego. A nie zadowoliwszy mistrza duchowego nie można wznieść się do poziomu świadomości Kṛṣṇy. Dlatego też powinienem zawsze pamiętać mojego mistrza duchowego, przynajmniej trzy razy dziennie modląc się o jego łaskę i składając pokłony jego lotosowym stopom”.

Duchovná realizácia závisí od dokonalého poznania duše a jej odlišnosti od tela, a to nie teoreticky, ale prakticky. Toto poznanie umožňuje človeku prestať s konaním, ktoré vedie len k uspokojovaniu zmyslov a prejavuje sa v plodonosných činnostiach. Oproti tomu ten, ktorého myseľ nie je ovládnutá a zameraná na Kṛṣṇu, musí konať s ohľadom na plody svojich činov.

Cały proces polega jednakże na doskonałej wiedzy o duszy, poza koncepcją ciała – wiedzy nie teoretycznej, ale praktycznej, kiedy niemożliwym już staje się zadowalanie zmysłów, przejawiające się w pracy dla zysków. Kto bowiem nie jest stanowczy w swoim umyśle, ten bywa rozpraszany przez różnego rodzaju czynności tego typu.