Skip to main content

ŚB 1.19.29

Texto

sa viṣṇu-rāto ’tithaya āgatāya
tasmai saparyāṁ śirasājahāra
tato nivṛttā hy abudhāḥ striyo ’rbhakā
mahāsane sopaviveśa pūjitaḥ

Sinônimos

saḥ — ele; viṣṇu-rātaḥ — Mahārāja Parīkṣit (que sempre é protegido pelo Senhor Viṣṇu); atithaye — tornar-se um visitante; āgatāya — aquele que chegou ali; tasmai — a ele; saparyām — com todo o corpo; śirasā — com a cabeça prostrada; ājahāra — ofereceu reverências; tataḥ — depois disso; nivṛttāḥ — pararam; hi — certamente; abudhāḥ — menos inteligentes; striyaḥ — mulheres; arbhakāḥ — meninos; mahā-āsane — assento de destaque; sa — ele; upaviveśa — sentou-se; pūjitaḥ — sendo respeitado.

Tradução

Mahārāja Parīkṣit, que também é conhecido como Viṣṇurāta [aquele que sempre é protegido por Viṣṇu], prostrou-se com sua cabeça para receber o visitante principal, Śukadeva Gosvāmī. Nessa altura, todas as mulheres e meninos ignorantes pararam de seguir Śrīla Śukadeva. Recebendo respeitos de todos, Śukadeva Gosvāmī assumiu seu assento de destaque.

Comentário

SIGNIFICADO—Com a chegada de Śukadeva Gosvāmī à reunião, todos, exceto Śrīla Vyāsadeva, Nārada e alguns outros, levantaram-se, e Mahārāja Parīkṣit, que estava contente de receber um grande devoto do Senhor, prostrou-se diante dele com todos os membros de seu corpo. Śukadeva Gosvāmī também reciprocou as saudações e a recepção com abraços, apertos de mão, vênias e prostração, especialmente diante de seu pai e de Nārada Muni. Assim lhe foi oferecido o assento presidencial naquela reunião. Quando ele foi assim recebido pelo rei e pelos sábios, os meninos da rua e as mulheres menos inteligentes que o seguiam ficaram tomados de medo e espanto. Desse modo, pararam suas atividades frívolas, e tudo se encheu de gravidade e calma.