Skip to main content

Capítulo 8

8. KAPITOLA

Visión de la forma universal

Zjevení vesmírné podoby

Después de este incidente, Vasudeva le pidió a Gargamuni, el sacerdote de su familia, que visitara la casa de Mahārāja Nanda para calcular astrológicamente la vida futura de Kṛṣṇa. Gargamuni era un gran sabio y santo que había llevado a cabo muchas austeridades y penitencias, y había sido nombrado sacerdote de la dinastía Yadu. Cuando Gargamuni llegó a la casa de Nanda Mahārāja, este se complació mucho al verlo, y se levantó inmediatamente con las manos juntas y le ofreció sus reverencias respetuosas. Nanda recibió a Gargamuni con el mismo sentimiento con que se adora a Dios o la Suprema Personalidad de Dios. Él le ofreció un cómodo asiento, y cuando se sentó, Nanda Mahārāja le ofreció una cálida recepción. Dirigiéndose a Gargamuni con gran cortesía, Nanda dijo: «Mi querido brāhmaṇa, tu aparición en la casa de un jefe de familia tiene por objeto únicamente otorgar la iluminación. Nosotros siempre nos entregamos a las actividades domésticas y olvidamos nuestro verdadero deber, que consiste en la autorrealización. Tu venida a nuestra casa es para darnos iluminación acerca de la vida espiritual. No es otro el propósito de tus visitas a los jefes de familia». En realidad, un brāhmaṇa o persona santa no tiene por qué visitar a jefes de familia, ocupados siempre en cuestiones de dinero. Y si alguien se pregunta por qué no van los jefes de familia a visitar a los brāhmaṇas o a las personas santas para obtener la iluminación, la respuesta es que ello se debe a que los jefes de familia son muy pobres de corazón. Generalmente, los jefes de familia piensan que su deber principal consiste en entregarse a resolver problemas familiares, y que la autorrealización o iluminación en el conocimiento espiritual es una cuestión secundaria. Los brāhmaṇas y las personas santas van a visitar a los jefes de familia a sus hogares, únicamente por compasión. 

Po této události požádal Vasudéva rodinného kněze Gargu Muniho, aby navštívil Nandu Mahárádže a astrologicky vypočítal Krišnovu budoucnost. Garga Muni byl velký světec, který podstoupil mnoho askeze a byl vybrán za kněze jaduovské dynastie. Když přišel do domu Nandy Mahárádže, Nandu setkání velmi potěšilo, okamžitě povstal se sepjatýma rukama a s úctou se mu poklonil. Přivítal Gargu Muniho s pocity člověka, který právě uctívá Nejvyšší Osobnost Božství. Nabídl mu pohodlné místo k sezení, a jakmile usedl, poskytl mu vřelé přijetí. Zdvořile ho oslovil: “Můj milý bráhmano, účelem tvých návštěv je, abys osvítil hospodáře. Neustále jsme zabraní do domácích povinností a zapomínáme na svou pravou povinnost — seberealizaci. Přišel jsi do našeho domu, abys nás osvítil v duchovním životě. Nemáš jiný důvod, proč bys hospodáře navštěvoval.” Světec či bráhmana nemá ve skutečnosti žádný zájem navštěvovat hospodáře, kteří se zajímají jen o peníze. Chodí za nimi pouze proto, aby je osvítil. Pokud se někdo zeptá: “Proč nechodí hospodáři sami za světcem či bráhmanou pro osvícení?”, odpovědí je, že jsou velice chudí na duchu. Hospodáři si obvykle myslí, že rodinné záležitosti jsou jejich hlavní povinností a že seberealizace či osvícení duchovním poznáním je druhotné. Pouze ze soucitu navštěvují světci a bráhmanové domovy hospodářů.

Nanda Mahārāja se dirigió a Gargamuni como a una de las grandes autoridades en la ciencia astrológica. Las predicciones de la ciencia astrológica, tales como el anuncio de eclipses solares o lunares, son cálculos maravillosos; y mediante el estudio de esta ciencia en particular, se puede comprender muy claramente el futuro. Gargamuni era experto en este conocimiento, mediante el cual podemos comprender nuestras actividades pasadas; y por el resultado de esas actividades, uno puede sufrir o gozar en esta vida.

Nanda Mahárádž také oslovoval Gargu Muniho jako jednoho z největších znalců astrologické vědy. Astrologické předpovědi, jako například kdy dojde k zatmění slunce či měsíce, se zakládají na složitých výpočtech, a pomocí této vědy může člověk jasně porozumět budoucnosti. Garga Muni byl v tomto oboru mistrem. Takové poznání umožňuje pochopit, jaké byly naše minulé činnosti, které určují, nakolik si budeme užívat, nebo trpět v tomto životě.

Nanda Mahārāja al dirigirse a Gargamuni, lo llamó también «el mejor de los brāhmaṇas». Un brāhmaṇa es alguien experto en el conocimiento acerca del Supremo. No es posible reconocer como brāhmaṇa a quien carece de conocimiento acerca del Absoluto Supremo. La palabra exacta que se utiliza a este respecto es brahmavidām, cuyo significado es «los que conocen muy bien al Supremo». Un brāhmaṇa experto es capaz de dar facilidades reformatorias a las subcastas, o sea, a los kṣatriyas y vaiśyas. Los śūdras no observan ninguna ceremonia reformatoria. Al brāhmaṇa se le considera el maestro espiritual o sacerdote del kṣatriya y del vaiśya. Nanda Mahārāja era un vaiśya, y aceptó a Gargamuni como un brāhmaṇa de primera clase. En consecuencia, Nanda le ofreció a Gargamuni sus dos hijos adoptivos —Kṛṣṇa y Balarāma— para que él los purificase. Nanda estuvo de acuerdo en que no solamente estos niños, sino todos los seres humanos, desde el momento de nacer, deben tener un maestro espiritual que sea un brāhmaṇa capacitado.

Nanda Mahárádž oslovil Gargu Muniho i jako nejlepšího z bráhmanů. Bráhmana je ten, kdo rozumí poznání o Nejvyšším. Ten, kdo nemá poznání o Nejvyšším Absolutnu, nemůže být prohlašován za bráhmanu. V této souvislosti bylo použito slova brahma-vidām, které označuje ty, kdo znají Nejvyššího velmi dobře. Zkušený bráhmana je schopný zajistit nižším třídám, jmenovitě kšatrijům a vaišjům, příležitosti k očistě. Šúdrové se žádným očistným obřadům nepodrobují. Bráhmana je považován za duchovního učitele či kněze pro kšatriji a vaišji. Nanda Mahárádž byl vaišja a považoval Gargu Muniho za prvotřídního bráhmanu; proto mu svěřil své dva nevlastní syny, Krišnu a Balarámu, aby je očistil. Prohlásil, že nejen tito dva chlapci, ale všichni lidé by měli přijmout kvalifikovaného bráhmanu za duchovního učitele.

Ante aquella petición, Gargamuni respondió: «Vasudeva me ha enviado para que lleve a cabo las ceremonias reformatorias de estos niños, especialmente la de Kṛṣṇa. Yo soy su sacerdote familiar, e incidentalmente me parece que Kṛṣṇa es hijo de Devakī». Mediante sus cálculos astrológicos, Gargamuni pudo comprender que Kṛṣṇa era hijo de Devakī, y que se encontraba bajo el cuidado de Nanda Mahārāja, lo cual Nanda ignoraba. Indirectamente, Gargamuni dijo que tanto Kṛṣṇa como Balarāma eran hijos de Vasudeva. A Balarāma se le conocía como el hijo de Vasudeva, porque Rohiṇī, su madre, se encontraba allí presente, pero Nanda Mahārāja ignoraba la verdad acerca de Kṛṣṇa. Ahora, indirectamente, Gargamuni revelaba que Kṛṣṇa era hijo de Devakī. Gargamuni también le advirtió a Nanda Mahārāja que si él (Gargamuni) llevaba a cabo la ceremonia reformatoria, Kaṁsa, quien era muy pecador por naturaleza, comprendería que Kṛṣṇa era hijo de Vasudeva y Devakī. Aunque todo el mundo creía que el octavo hijo de Devakī fue una niña, de acuerdo con los cálculos astrológicos Devakī no podía concebir una niña. Fue así como Gargamuni le insinuó a Nanda Mahārāja que la niña era hija de Yaśodā y que Kṛṣṇa era hijo de Devakī, y que los habían cambiado. La niña, o sea, Durgā, le había informado también a Kaṁsa que el niño que lo mataría ya había nacido en algún otro lugar. Gargamuni afirmó: «Si le doy un nombre a tu hijo y Él cumple la profecía que la niña le hizo a Kaṁsa, es posible que este demonio pecaminoso venga a matar también a este niño después de la ceremonia de concesión del nombre. Yo no quiero hacerme responsable de todas estas calamidades futuras».

Garga Muni v odpověď na jeho žádost řekl: “Vasudéva mě poslal, abych zajistil očistné obřady pro tyto chlapce, zvláště pro Krišnu. Pokud je však vykonám, může to vypadat, že Krišna je synem Dévakí, protože jsem Vasudévovým rodinným knězem.” Garga Muni z astrologických výpočtů pochopil, že Krišna je synem Dévakí, což Nanda nevěděl. Garga Muni tak nepřímo prohlásil, že Krišna i Balaráma jsou syny Vasudévy. O Balarámovi se to vědělo, protože Jeho matka Róhiní bydlela u Nandy Mahárádže, ale o Krišnovi to Nanda Mahárádž nevěděl. Garga Muni nepřímo prozradil, že Krišna byl synem Dévakí. Také Nandu Mahárádže varoval, že když provede očistný obřad, hříšný Kansa si domyslí, že Krišna je synem Dévakí a Vasudévy. Podle astrologického výpočtu se Dévakí nemohla narodit holčička, i když si všichni mysleli, že její osmé dítě bylo ženského pohlaví. Tímto způsobem Garga Muni naznačil Nandovi Mahárádžovi, že holčička se narodila Jašódě a Krišna se narodil Dévakí a že děti byly zaměněny. Také to děvčátko, Durgá, dalo Kansovi na srozuměnou, že dítě, které ho má zabít, se již narodilo někde jinde. Garga Muni pokračoval: “Jestliže dám tvému dítěti jméno a jestliže je tím, kdo plní předpověď, kterou Kansa dostal od onoho děvčátka, pak se může stát, že sem ten hříšný démon po obřadu přijde a zabije Ho. Já ovšem za takové budoucí pohromy nechci nést zodpovědnost.”

Al oír las palabras de Gargamuni, Nanda Mahārāja dijo: «Si hay tal peligro, mejor será no planear una ceremonia opulenta de concesión del nombre. Sería mejor que simplemente cantaras los himnos védicos y llevaras a cabo el proceso purificatorio. Nosotros pertenecemos a la casta de los que nacen dos veces, y yo deseo aprovechar tu presencia. Así pues, por favor, lleva a cabo la ceremonia de concesión del nombre sin ninguna pompa exterior». Nanda Mahārāja deseaba guardar en secreto la ceremonia de concesión del nombre, y al mismo tiempo aprovechar la oportunidad de que Gargamuni la ejecutara.

Na tato slova Nanda Mahárádž odpověděl: “Hrozí-li takové nebezpečí, pak bude lepší, když nebudeme plánovat žádný velkolepý obřad. Stačí, když jen předneseš védské hymny a provedeš očistný obřad. Náležíme do třídy dvojzrozených a rád bych využil tvé přítomnosti. Proto tě prosím, vykonej celý obřad skromně.” Nanda Mahárádž chtěl uchovat obřad v tajnosti, ale zároveň využít příležitosti, aby ho provedl Garga Muni.

Cuando Nanda Mahārāja se lo solicitó tan ansiosamente, Gargamuni llevó a cabo la ceremonia de concesión del nombre lo más secretamente posible, en el cobertizo de las vacas de Nanda. El brāhmaṇa le informó a Nanda Mahārāja que Balarāma, el hijo de Rohiṇī, les daría mucho placer a los miembros de Su familia, por lo que lo llamarían Rāma. Y en el futuro sería extraordinariamente fuerte, por lo que lo llamarían Balarāma. Gargamuni dijo también: «Puesto que tu familia y la familia de los Yadus están relacionadas y atraídas tan íntimamente, Su nombre será también Saṅkarṣaṇa». Esto significa que Gargamuni le dio tres nombres al hijo de Rohiṇī: Balarāma, Saṅkarṣaṇa y Baladeva. Pero Gargamuni tuvo el cuidado de no revelar que Balarāma también había aparecido en el vientre de Devakī, y que subsecuentemente fue transferido al vientre de Rohiṇī. Kṛṣṇa y Balarāma son hermanos verdaderos, pues ambos son originalmente hijos de Devakī.

Po této naléhavé žádosti vykonal Garga Muni obřad udělení jména v chlévu Nandy Mahárádže tak nenápadně, jak jen to bylo možné. Sdělil Nandovi, že syn Róhiní bude svým příbuzným přinášet mnoho radosti, a proto se Mu bude říkat Ráma. Bude neobyčejně silný, a proto se bude jmenovat Baladéva. Garga Muni dále řekl: “Také se Mu bude říkat Sankaršan, protože tak důvěrně spojuje tvůj rod s rodem Jaduovců.” Garga Muni dal tedy synovi Róhiní tři jména: Balaráma, Sankaršan a Baladéva. Dal si však pozor, aby neprozradil, že i Balaráma pochází z lůna Dévakí a že byl později přemístěn do lůna Róhiní. Krišna a Balaráma jsou vlastní bratři, neboť oba jsou původně syny Dévakí.

Luego, Gargamuni le informó a Nanda Mahārāja: «En lo que concierne a tu hijo, Su piel ha tenido diferentes colores en los distintos yugas (milenios). Primero asumió el color blanco, luego el color rojo, después el color amarillo, y ahora Él ha asumido el color negro, Además de eso, Él fue con anterioridad hijo de Vasudeva, por lo que Su nombre será tanto Vāsudeva como Kṛṣṇa. Algunos lo llamarán Kṛṣṇa, y otros lo llamarán Vāsudeva. Pero hay algo que debes saber: este niño ha tenido muchos, muchos otros nombres y actividades, debido a Sus diferentes pasatiempos».

Garga Muni dále řekl Nandovi Mahárádžovi: “Co se týče tvého syna, v různých jugách (věcích) měl různé barvy pleti. Nejdříve měl bílou, potom červenou a pak žlutou, ale nyní má černou barvu. Kromě toho byl původně synem Vasudévy, a proto se bude jmenovat nejen Krišna, ale také Vásudéva. Měl bys však vědět, že tvůj syn má ještě mnoho jiných jmen podle svých různých činností a zábav.”

Gargamuni también le dio a Nanda Mahārāja una indicación del futuro, al decirle que a su hijo se le llamaría Giridhāri por Su excepcional pasatiempo de levantar la colina Govardhana. Puesto que podía comprender todo lo pasado y todo lo futuro, Gargamuni dijo: «Yo sé todo acerca de Sus actividades y de Su nombre, pero los demás lo ignoran. Este niño dará mucho placer a todos los pastores de vacas y a las vacas. Él será muy popular en Vṛndāvana, y será para ustedes la causa de toda buena fortuna. Gracias a Su presencia, ustedes superarán toda clase de calamidades materiales a pesar de los elementos contrarios que se presenten».

Garga Muni dále naznačil Nandovi Mahárádžovi, že jeho syna budou lidé také nazývat Giridhárí kvůli Jeho neobyčejné zábavě, při které zvedne kopec Góvardhan. Garga Muni jako astrolog znal minulost i budoucnost, a proto řekl: “Vím vše o Jeho činnostech a jménech, ale ostatní lidé to nevědí. Toto dítě bude dělat radost všem pastevcům a kravám. Bude ve Vrindávanu velice oblíbené a bude vám přinášet veškeré štěstí. Díky Jeho přítomnosti překonáte všechny hmotné pohromy, navzdory nepříznivým vlivům.”

Gargamuni continuó: «Mi querido rey de Vraja, este niño, en Sus nacimientos anteriores, ha protegido muchas veces de los bribones y ladrones a las personas justas, siempre que ha habido trastornos políticos. Tu hijo es tan poderoso, que quienquiera que se convierta en su devoto, jamás será molestado por sus enemigos. Así como el Señor Viṣṇu protege siempre a los semidioses, Nārāyaṇa, la Suprema Personalidad de Dios, protegerá siempre a los devotos de tu hijo. Este niño crecerá en poder, belleza, opulencia —en todo— hasta el nivel de Nārāyaṇa, la Suprema Personalidad de Dios. Así pues, te aconsejo que lo protejas cuidadosamente, de modo que Él pueda crecer sin perturbación».
Gargamuni le dijo además a Nanda Mahārāja que por ser un gran devoto de Nārāyaṇa, el Señor Nārāyaṇa le había dado un hijo igual a Él. Y al mismo tiempo le indicó. «Tu hijo será molestado por muchos demonios, ten cuidado y protégelo». Fue así como Gargamuni convenció a Nanda Mahārāja de que Nārāyaṇa Mismo se había convertido en hijo suyo. De diversas maneras, él le describió las cualidades trascendentales de su hijo. Después de dar esta información, Gargamuni regresó a su casa. Y Nanda Mahārāja, muy satisfecho de haber recibido aquella bendición, pensó que él era la más afortunada de todas las personas.

Garga Muni pokračoval: “Můj milý králi Vradži, ve svých předešlých životech toto dítě mnohokrát ochránilo poctivé lidi před darebáky a zloději v dobách politických rozkolů. Tvoje dítě je tak mocné, že toho, kdo se stane Jeho oddaným, nebudou sužovat nepřátelé. Tak jako jsou polobozi neustále pod ochranou Pána Višnua, bude Nárájan, Nejvyšší Osobnost Božství, neustále chránit oddané tvého syna. Toto dítě vyroste co do síly, krásy a bohatství—všeho — až na úroveň Nárájana, Nejvyšší Osobnosti Božství. Proto ti radím, abys Ho pečlivě ochraňoval, aby mohl v klidu vyrůstat.” Garga Muni tímto sdělil Nandovi Mahárádžovi, že Pán Nárájan mu dal syna, který se Mu vyrovná, neboť Nanda byl velkým oddaným Nárájana. Zároveň naznačil, že život jeho syna budou znepříjemňovat mnozí démoni, a že proto musí být Nanda opatrný a chránit Ho. Takto přesvědčil Nandu Mahárádže, že samotný Nárájan se stal jeho synem. Různými způsoby popsal transcendentální vlastnosti jeho syna a pak se vrátil do svého domu. Nanda Mahárádž se považoval za nejšťastnějšího člověka a byl rád, že dostal takové požehnání.

Poco después de este incidente, Balarāma y Kṛṣṇa comenzaron a gatear apoyándose en Sus manos y rodillas. Al gatear de esa manera, Ellos complacían a Sus madres. Las campanillas que estas habían atado a sus cinturas y tobillos, producían un sonido fascinante cuando Ellos se desplazaban de manera muy agradable de un lugar a otro. Algunas veces, tal como niños ordinarios, Balarāma y Kṛṣṇa se espantaban ante la presencia de otras personas y solían correr rápidamente a buscar protección en Sus madres. Y otras veces solían dejarse caer en el lodo y la greda de Vṛndāvana, presentándose después ante Sus madres cubiertos de barro y azafrán. En realidad, sus madres los ungían con azafrán y pasta de sándalo, pero, después de gatear en el lodo, solían quedar simultáneamente cubiertos de barro. Tan pronto como Ellos llegaban gateando ante Sus madres, Yaśodā y Rohiṇī los tomaban en sus regazos y, después de cubrir la parte inferior de sus sārīs, dejaban que ellos mamasen de sus pechos.. Cuando los niños mamaban de sus pechos, ellas solían ver Sus dientecillos que brotaban. Aquello intensificaba la alegría de ver crecer a sus hijos. Algunas veces, esas traviesas criaturas gateaban hasta el cobertizo de las vacas, cogían la cola de un ternero y se ponían de pie. Los terneros, perturbados, corrían inmediatamente de un lado para otro, arrastrando a Kṛṣṇa y a Balarāma entre el barro y el estiércol de vaca. Yaśodā y Rohiṇī llamaban a sus vecinas y amigas, las gopīs para que vieran la diversión. Las gopīs, al ver estos pasatiempos de la niñez del Señor Kṛṣṇa, solían sumergirse en una bienaventuranza trascendental, y en su alegría reían fuertemente.

Krátce poté začali jak Balaráma, tak Krišna lézt po čtyřech. Nesmírně tím těšili svoje matky. Zvonečky, které měli připevněné u pasu a na kotnících, pěkně cinkaly a hošíci lezli kolem k radosti všech. Někdy se lekli cizích lidí a rychle hledali ochranu u svých matek jako obyčejné děti. Někdy spadli do vrindávanského bláta a vraceli se ke svým maminkám pomazaní hlínou a šafránem. Původně je matky potřely šafránem a santálovou pastou, ale protože lezli v blátě, na Jejich tělech přibyla ještě hlína. Jakmile přilezli ke svým maminkám, Jašódá a Róhiní si Je vzaly na klín, přikryly Je vrchní částí svého sárí a nakojily. Když děťátka pila mateřské mléko, Jejich maminky viděly malé prořezávající se zoubky a pohled na to, jak jim děti rostou, zvětšoval jejich radost. Někdy oba nezbedové dolezli do kravína, chytli se ocasu nějakého telátka a s jeho pomocí se postavili. Telátka se polekala a začala okamžitě pobíhat sem a tam a táhla děti za sebou blátem a hnojem. Jašódá a Róhiní tehdy přizvaly sousedky, aby se přišly podívat na tu zábavu. Když gópí viděly Krišnovy dětské zábavy, zaplavovala je transcendentální blaženost a hlasitě se smály.

Tanto Kṛṣṇa como Balarāma eran tan inquietos, que Sus madres, Yaśodā y Rohiṇī, tenían que protegerlos de las vacas, los toros, los monos, los perros, el agua, el fuego y las aves, mientras se ocupaban de sus quehaceres domésticos. Siempre ansiosas de proteger a los niños y de cumplir con sus deberes, Yaśodā y Rohiṇī nunca estaban muy tranquilas. En muy poco tiempo, Kṛṣṇa y Balarāma comenzaron a pararse y moverse ligeramente sobre Sus piernas. Cuando Kṛṣṇa y Balarāma comenzaron a caminar, otros niños de la misma edad se unían a Ellos, y juntos daban a las gopīs el más elevado placer trascendental, específicamente a Rohiṇī y madre Yaśodā.

Krišna i Balaráma byli tak neposední, že se Je Jejich matky snažily ochraňovat před krávami, býky, opicemi, vodou, ohněm a ptáky, i když se věnovaly domácím pracem. Nikdy neměly klid, neboť pořád myslely na to, že musí dávat pozor na děti a zároveň zastat své ostatní povinnosti. Zanedlouho se Krišna a Balaráma dokázali postavit na nohy a dělali své první krůčky. Když začali chodit, kamarádi stejného věku se k Nim přidali a společně poskytovali nejvyšší transcendentální potěšení gópím, zvláště Jašódě a Róhiní.

Todas las gopīs amigas de Yaśodā y Rohiṇī disfrutaban de las travesuras infantiles de Kṛṣṇa y Balarāma en Vṛndāvana. Y, con el fin de obtener una mayor bienaventuranza trascendental, todas ellas se reunían e iban ante madre Yaśodā a presentar sus quejas en contra de esos inquietos niños. Cuando Kṛṣṇa se sentaba ante madre Yaśodā, todas las gopīs de mayor edad se quejaban de Él en voz alta, de modo que Kṛṣṇa pudiese oír. Las gopīs decían: «Querida Yaśodā, ¿por qué no restringes las actividades de tu travieso Kṛṣṇa? Él viene a nuestras casas en compañía de Balarāma todas las mañanas y tardes, y antes del ordeño sueltan a los terneros, y estos beben toda la leche de las vacas. Cuando nosotros vamos a ordeñar las vacas, ya no hay leche, y tenemos que regresar con las ollas vacías. Y si les advertimos a Kṛṣṇa y a Balarāma respecto a eso, Ellos solo sonríen encantadoramente. No podemos hacer nada. Además, tú Kṛṣṇa y Balarāma encuentran gran placer robando nuestra reserva de yogur y mantequilla de todos los lugares en que los guardamos. Y cuando los sorprendemos robando, Ellos dicen: “¿Por qué nos acusan de robo? ¿Creen que en nuestra casa hay escasez de yogur y mantequilla?”. Algunas veces, ellos roban mantequilla, yogur y leche y los reparten entre los monos; y cuando los monos están bien alimentados y dejan de comer, entonces tus niños dicen despectivamente: “Esta leche, este yogur y esta mantequilla no sirven; ni siquiera los monos los toman”. Y entonces rompen las ollas y las arrojan por todas partes. Si nosotras escondemos nuestra reserva de leche, yogur y mantequilla en algún lugar oscuro y solitario, tu Kṛṣṇa y Balarāma la encuentran en la oscuridad, gracias a la refulgencia brillante de las joyas y ornamentos que hay sobre Sus cuerpos. Y si por casualidad no encuentran la mantequilla y el yogur, pellizcan a nuestros pequeños hijos, los hacen llorar y luego se van. Si colgamos del techo nuestra reserva de yogur y mantequilla, aunque esté fuera de Su alcance, Ellos encuentran la forma de llegar hasta ella apilando toda clase de cajas de madera sobre el molino. Y si no logran alcanzarla, abren un agujero en la olla. Por consiguiente, creemos que es mejor que les quites las joyas que adornan Sus cuerpos».

Všechny pastevkyně milovaly Krišnovy a Balarámovy dětské nezbednosti ve Vrindávanu. Aby ještě zvětšily svou transcendentální blaženost, vydaly se společně za matkou Jašódou, aby si na neposedné hošíky postěžovaly. Krišna seděl u své matky a všechny starší gópí si na Něj začaly stěžovat tak, aby to také slyšel. Řekly: “Milá Jašódo, proč nejsi na svého zlobivého Krišnu trochu přísnější? Spolu s Balarámou chodí do našich domů a každé ráno a večer před dojením pustí telátka, která krávám vypijí všechno mléko. Když pak chceme dojit, krávy už nemají žádné mléko a my se musíme vrátit s prázdnými vědry. Když Jim pohrozíme, aby toho nechali, jenom se roztomile smějí, a my jim nemůžeme nic udělat. Krišna a Balaráma také s velkým potěšením kradou z našich zásob jogurt a máslo, ať ho schováme kamkoliv. Když Je při kradení chytneme, řeknou: ,Proč Nás obviňujete z krádeže? Myslíte si, že máme doma jogurtu a másla málo?` Někdy ukradnou máslo, jogurt a mléko a rozdají je opicím. A když jsou opice tak přejedené, že už víc nechtějí, tvoji chlapci si stěžují: ,Tohle mléko a máslo ani jogurt nestojí za nic — ani opice to nechtějí!` Pak rozbijí nádoby a rozházejí je všude kolem. Schováme-li jogurt, máslo a mléko na tmavé místo v koutě, Krišna a Balaráma je přesto najdou díky záři vycházející z klenotů a drahokamů na Jejich tělech. Když náhodou schované máslo a jogurt nenajdou, přikradou se k našim miminkům a začnou je štípat, až se rozbrečí, a pak utečou. Když v obavách před těmi uličníky pověsíme máslo a jogurt vysoko ke stropu, aby na ně nemohli dosáhnout, vylezou si na hmoždíř, na který si naskládali různá prkna. Když ani to nepomůže, udělají do hrnce díru. Myslíme si proto, že bys měla raději sundat svým dětem z těla všechny ozdoby.”

Al oír esto, Yaśodā solía decir: «Muy bien; le quitaré a Kṛṣṇa las joyas para que ya no vea en la oscuridad la mantequilla escondida». Y las gopīs respondían: «No, no; no lo hagas. ¿De qué serviría que le quitaras las joyas? No sabemos qué clase de niños son Estos, pero hasta sin ornamentos despiden una cierta refulgencia que les permite ver todo en la oscuridad». Entonces, madre Yaśodā les decía: «Muy bien, guarden cuidadosamente su reserva de yogur y mantequilla, de manera que Ellos no puedan encontrarla». Y las gopīs contestaban: «Sí, en realidad eso es lo que hacemos; pero como algunas veces estamos ocupadas en nuestros deberes domésticos, estos niños traviesos entran a nuestras casas de una manera u otra y lo echan todo a perder. A veces, cuando no pueden robarse nuestra reserva de mantequilla y yogur, furiosos, orinan y escupen en el suelo limpio. Mira ahora a tu niño; Él está oyendo nuestras quejas. Todo el día, Ellos tratan de robarse nuestra mantequilla y nuestro yogur, y ahora están sentados como unos niños muy buenos y silenciosos. Tan solo ved Su cara». Después de oír todas las quejas, madre Yaśodā pensó en castigar a su hijo, pero, sonriendo, no lo hizo cuando vio la lastimosa expresión de Kṛṣṇa.

Když to Jašódá slyšela, odpověděla: “Dobrá, sundám Krišnovi všechny šperky, aby neviděl máslo schované ve tmě.” Na to však gópí namítly: “Ne, ne, nedělej to! Čeho bys docílila, kdybys Mu ty klenoty vzala? Nevíme, co je to za kluky, ale Oni i bez nich vydávají jakousi záři, takže vidí všechno i ve tmě.” Matka Jašódá jim pak řekla: “Tak tedy dejte máslo a jogurt tam, kam se za nimi nedostanou.” Gópí odpověděly: “Vždyť to děláme, ale protože jsme často zaměstnány domácími pracemi, tito neposlušní hoši se nějak vloudí do našich domů a zničí, co se dá. Když se Jim někdy nepodaří máslo a jogurt ukrást, ze zlosti se vyčůrají na čistou podlahu nebo na ni naplivou. Jen se na Něho podívej, jak ten tvůj chlapeček poslouchá naše výčitky. Celý den vymýšlí, jak by ukradl máslo a jogurt, a teď se tváří jako neviňátko. Jenom se podívej na Jeho obličej!” Po vyslechnutí všech stížností chtěla Jašódá svého synka potrestat, ale když uviděla Jeho žalostnou tvářičku, usmála se a ani Mu nevyhubovala.

Otro día, en el que Kṛṣṇa y Balarāma jugaban juntos con Sus amigos, todos los niños se unieron a Balarāma, y juntos le dijeron a Yaśodā que Kṛṣṇa había comido barro. Al oír aquello, madre Yaśodā cogió a Kṛṣṇa de la mano, y Kṛṣṇa, sintiendo mucho temor de Su madre, la miró a la cara de una manera muy atractiva. Ella le dijo: «Querido Kṛṣṇa, ¿por qué has comido tierra en un lugar solitario? Mira, todos Tus amigos, incluyendo a Balarāma, se quejan de ti». Temeroso de Su madre, Kṛṣṇa respondió. «Mi querida madre, todos estos niños, incluyendo a Balarāma, mi hermano mayor, te han mentido en contra Mía. Jamás he comido barro. Hoy, jugando conmigo, Mi hermano mayor Balarāma se enojó, y por eso se ha unido a los otros niños para quejarse de Mí. Todos se han puesto de acuerdo para acusarme, de modo que así tú te enojes y Me castigues. Si crees que ellos dicen la verdad, entonces puedes mirar dentro de Mi boca para que veas si he comido o no barro». Yaśodā contestó. «Muy bien, si en verdad no has comido barro, entonces tan solo abre Tu boca para que yo vea».

Jednoho dne, když si Krišna a Balaráma hráli s přáteli, se všichni chlapci spojili s Balarámou a stěžovali si matce Jašódě, že Krišna jedl hlínu. Jakmile to uslyšela, chytla Krišnu za ruku a řekla: “Proč, můj milý Krišno, jíš někde v ústraní hlínu? Jen se podívej, jak si na Tebe všichni Tvoji kamarádi včetně Balarámy stěžují.” Krišna ve strachu před svou matkou odpověděl: “Moje milá maminko, všichni hoši, i Můj starší bratr Balaráma, lžou, aby Mi uškodili. Žádnou hlínu jsem nejedl. Balaráma se na Mě dnes při hře rozzlobil a s ostatními hochy se na Mě domluvili. Všichni se dali dohromady a přišli si stěžovat, aby ses na Mě rozzlobila a potrestala Mě. Pokud si myslíš, že mluví pravdu, tak se Mi podívej do pusy a uvidíš, zda jsem jedl hlínu nebo ne.” Jeho matka odpověděla: “Dobrá, jestli jsi opravdu žádnou hlínu nejedl, otevři pusu a já se podívám.”

Cuando Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, recibió esa orden de Su madre, abrió Su boca inmediatamente, tal como un niño ordinario. Y, entonces, madre Yaśodā vio dentro de esa boca la opulencia completa de la creación; ella vio todo el espacio sideral en todas las direcciones, las montañas, las islas, los océanos, los mares, los planetas, el aire, el fuego, la Luna y las estrellas; junto con la Luna y las estrellas, ella vio también todos los elementos, el agua, el cielo, la inmensa existencia etérea junto con el ego total y los productos de los sentidos, y al controlador de los sentidos; todos los semidioses, los objetos de los sentidos (el sonido, el olor, etc.) y las tres cualidades de la existencia material. Yaśodā también pudo percibir dentro de la boca del Señor a todas las entidades vivientes, al tiempo eterno, la naturaleza material, la naturaleza espiritual, la actividad, la conciencia y las diferentes formas de toda la creación. Yaśodā encontró en la boca de su niño todo lo necesario para la manifestación cósmica. Dentro de Su boca, ella también se vio a sí misma teniendo a Kṛṣṇa en su regazo y amamantándolo con su pecho. Al ver todo esto Yaśodā quedó sobrecogida de temor reverencial, y comenzó a preguntarse si soñaba o si en verdad presenciaba algo extraordinario, ella concluyó que estaba, o soñando, o viendo el juego de la energía ilusoria de la Suprema Personalidad de Dios. Al ver todas aquellas cosas tan maravillosas, ella pensó que se había vuelto loca o que estaba trastornada mentalmente, y luego pensó: «Es posible que sea un poder místico cósmico alcanzado por mi niño, y por lo tanto, yo estoy perpleja ante esas visiones que aparecen dentro de Su boca. Séame permitido ofrecerle mis reverencias respetuosas a la Suprema Personalidad de Dios, que está más allá de las expresiones de la conciencia, la mente, las palabras o las especulaciones filosóficas, y bajo cuya energía se conciben el concepto material del yo y el de las posesiones. Todo, tanto lo manifestado como lo no manifestado, no es más que un producto de Sus diversas energías». Luego, ella dijo: «Séame permitido ofrecerle mis reverencias respetuosas a Él, cuya energía ilusoria me hace pensar que Nanda Mahārāja es mi marido y que Kṛṣṇa es mi hijo, que todo lo que Nanda Mahārāja posee me pertenece, y que todos los pastores y pastoras de vacas son mis súbditos. Todo este falso concepto se debe a la energía ilusoria del Señor Supremo. Así pues, permítaseme implorarle que me proteja siempre».

Když Mu takto nakázala, Krišna, Nejvyšší Osobnost Božství, okamžitě otevřel ústa jako obyčejný chlapec a Jašódá v nich uviděla úplné vesmírné stvoření. Viděla celý meziplanetární prostor rozpínající se do všech stran, hory, ostrovy, moře, planety, vzduch, oheň, měsíc a hvězdy. Spou s měsícem a hvězdami viděla také všechny prvky: vodu, nebe, rozsáhlou éterickou existenci a souhrnné ego i s jeho výtvory, to znamená smysly, vládci smyslů, všemi polobohy a předměty smyslového vnímání, jako jsou zvuk a vůně. Viděla v ústech také tři kvality hmotné přírody, všechny živé bytosti, věčný čas, hmotnou přírodu, duchovní podstatu, činnosti, vědomí a různé formy stvoření. Jašódá mohla v ústech svého dítěte najít vše, co je nezbytné pro existenci vesmírného projevu. Kromě toho viděla v ústech sama sebe, jak drží Krišnu v náručí a kojí Ho. Po zhlédnutí toho všeho pocítila bázeň a začala uvažovat, zda se jí to zdá, nebo zda se skutečně dívá na něco velice zvláštního. Dospěla k závěru, že buďto sní, nebo sleduje působení matoucí energie Nejvyšší Osobnosti Božství. Myslela si, že se zbláznila, pomátla na rozumu, když vidí všechny tyto úžasné věci. Pak přemýšlela: “Možná, že moje dítě má nějakou nesmírnou mystickou moc, a proto jsem zmatena tím, co vidím v Jeho ústech. S úctou se klaním Nejvyššímu Pánu, Osobnosti Božství, jehož nelze postihnout vlastním vědomím, myslí, slovy či filosofickou spekulací a jehož různé energie vytvářejí vše projevené i neprojevené. Působením Jeho energie je vnímáno tělesné já a vlastnictví náležící tělu.” Potom řekla: “S úctou se klaním Jemu, jehož matoucí energie způsobuje, že si myslím, že Nanda Mahárádž je můj manžel a Krišna můj syn, že všechen majetek Nandy Mahárádže patří mně a že všichni pastevci a pastevkyně jsou moji podřízení. Všechny takové mylné představy vznikají pod vlivem matoucí energie Nejvyššího Pána. Modlím se tedy, ať mě Pán vždy opatruje.”

Mientras madre Yaśodā pensaba tan profunda y filosóficamente, el Señor Kṛṣṇa expandió de nuevo Su energía interna tan solo para confundirla con afecto maternal. Madre Yaśodā olvidó inmediatamente todas sus especulaciones filosóficas, y aceptó a Kṛṣṇa como su propio hijo, llevándolo a su regazo y llenándose de afecto maternal. Yaśodā se puso a pensar: «Kṛṣṇa no puede ser entendido por las masas mediante el burdo proceso del conocimiento, pero Él puede ser recibido a través de los Upaniṣads y el Vedānta, o a través del sistema de yoga místico o la filosofía Saṅkhya». Ella comenzó a pensar en la Suprema Personalidad de Dios como su propio hijo.

Zatímco matka Jašódá uvažovala tímto vysoce filosofickým způsobem, Pán Krišna opět rozvinul svou vnitřní energii, aby ji znovu zmátl mateřskou náklonností. Matka Jašódá okamžitě zapomněla na veškerou filosofickou spekulaci a přijala Krišnu jako své dítě. Posadila si Ho na klín a zaplavena mateřskými city začala o Nejvyšším Pánu, Osobnosti Božství, který je poznáván prostřednictvím Upanišad a Vedānta-sūtry, praktikováním mystické jógy a studiem sánkhjové filosofie, uvažovat jako o svém vlastním dítěti.

Indudablemente, madre Yaśodā había llevado a cabo muchas y muchas actividades piadosas, como resultado de las cuales obtuvo a la Verdad Absoluta, la Suprema Personalidad de Dios, en carácter de hijo suyo que mamaba de su pecho. De igual manera, Nanda Mahārāja debió haber ejecutado muchos grandes sacrificios y obras piadosas para que el Señor Kṛṣṇa se convirtiera en su hijo y se dirigiera a él como Su padre. Pero lo sorprendente es que Vasudeva y Devakī no disfrutaron de la bienaventuranza trascendental de los pasatiempos infantiles de Kṛṣṇa, aunque Él era su hijo verdadero. Incluso hoy en día, muchos sabios y personas santas glorifican los pasatiempos infantiles de Kṛṣṇa, pero Vasudeva y Devakī no pudieron tener la fortuna de disfrutarlos personalmente. Śukadeva Gosvāmī le explicó a Mahārāja Parīkṣit la razón de este hecho, de la manera que sigue.

Matka Jašódá jistě vykonala velké množství zbožných činností, jejichž výsledkem bylo, že dostala Absolutní Pravdu, Nejvyšší Osobnost Božství, za syna, který pil mléko z jejích prsou. Nanda Mahárádž musel také vykonat mnoho velkých obětí a zbožných činů, aby se Pán Krišna stal jeho synem a říkal mu “tati”. Překvapující však je, že Vasudéva a Dévakí nezakusili transcendentální blaženost z Krišnových dětských zábav, přestože byli Jeho skutečnými rodiči. Mnoho mudrců a světců dodnes opěvuje Krišnovy dětské zábavy, ale Vasudéva a Dévakí se z nich sami těšit nemohli. Šukadéva Gósvámí vysvětlil Mahárádžovi Paríkšitovi, proč tomu tak bylo.

Cuando el Señor Brahmā les ordenó a Droṇa, el mejor entre los Vasus, y a la esposa de este, Dharā, que aumentaran la progenie, estos le dijeron a Brahmā: «Amado padre, estamos procurando tu bendición». Droṇa y Dharā recibieron entonces de Brahmā la bendición de que en el futuro, cuando volviesen a nacer en el universo, Kṛṣṇa, el Señor Supremo, en Su más atractiva característica —como niño— absorbería toda su atención. Sus tratos con Kṛṣṇa serían tan poderosos, que simplemente por oír hablar de las actividades de la infancia de Kṛṣṇa con ellos, cualquier persona podría cruzar fácilmente la nesciencia del nacimiento y la muerte. El Señor Brahmā accedió a concederles la bendición, y, como resultado de la misma, Droṇa y Dharā aparecieron en Vṛndāvana como Nanda Mahārāja y su esposa, madre Yaśodā.

Když Brahmá požádal nejlepšího z Vasuů, Drónu, a jeho ženu Dharu, aby zvyšovali počet obyvatelstva, Dróna mu řekl: “Milý otče, prosíme tě, dej nám požehnání. Až se znovu narodíme v tomto vesmíru, ať Nejvyšší Pán Krišna poutá veškerou naši pozornost svou nejpřitažlivější dětskou podobou. Ať naše jednání s Krišnou má tu moc, že každý, kdo bude jenom naslouchat o Jeho dětských činnostech, snadno překoná nevědomost zrození a smrti.” Pán Brahmá jim toto požehnání dal a následkem toho se Dróna zjevil jako Nanda Mahárádž ve Vrindávanu a Dhará se zjevila jako matka Jašódá, jeho žena.

De esta manera, Nanda Mahārāja y madre Yaśodā, su esposa, desarrollaron su inmaculada devoción por la Suprema Personalidad de Dios, habiéndolo obtenido como su hijo. Y todas las gopī y todos los pastores de vacas que eran asociados de Kṛṣṇa, desarrollaron naturalmente sus propios y variados sentimientos amorosos hacia el Señor.

Tímto způsobem vyvinuli Nanda Mahárádž a jeho žena Jašódá ryzí oddanost Nejvyššímu Pánu, kterého dostali za svého syna. I všechny gópí a pastevci, kteří se stýkali s Krišnou, k Němu přirozeně vyvinuli různé láskyplné vztahy.

Por lo tanto, con el único propósito de cumplir la bendición de Brahmā, el Señor Kṛṣṇa, junto con Balarāma, Su expansión plenaria, apareció y ejecutó toda clase de pasatiempos infantiles, para aumentar el placer trascendental de todos los residentes de Vṛndāvana.

Pán Krišna se tedy zjevil se svou úplnou expanzí, Balarámou, aby splnil požehnání Pána Brahmy, a předváděl různé dětské zábavy, aby zvětšoval transcendentální radost všech obyvatel Vrindávanu.

Así termina el significado de Bhaktivedanta, del capítulo octavo del libro Kṛṣṇa, titulado: «Visión de la forma universal».

Takto končí Bhaktivédántův výklad 8. kapitoly knihy Krišna, nazvané “Zjevení vesmírné podoby”.