Skip to main content

TEXT 26

TEKST 26

Texto

Tekst

vedāhaṁ samatītāni
vartamānāni cārjuna
bhaviṣyāṇi ca bhūtāni
māṁ tu veda na kaścana
vedāhaṁ samatītāni
vartamānāni cārjuna
bhaviṣyāṇi ca bhūtāni
māṁ tu veda na kaścana

Palabra por palabra

Synonyms

veda — sé; aham — Yo; samatītāni — todo el pasado; vartamānāni — presente; ca — y; arjuna — ¡oh, Arjuna!; bhaviṣyāṇi — futuro; ca — además; bhūtāni — todas las entidades vivientes; mām — a Mí; tu — pero; veda — conoce; na — no; kaścana — nadie.

veda – znam; aham – Ja; samatītāni – całkowicie należący do przeszłości; vartamānāni – teraźniejszość; ca – i; arjuna – O Arjuno; bhaviṣyāṇi – przyszłość; ca – i; bhūtāni – wszystkie żywe istoty; mām – Mnie; tu – ale; veda – zna; na – nie; kaścana – nikt.

Traducción

Translation

¡Oh, Arjuna!, en Mi carácter de Suprema Personalidad de Dios, Yo sé todo lo que ha ocurrido en el pasado, todo lo que está ocurriendo en el presente y todas las cosas que aún están por ocurrir. Además, Yo conozco a todas las entidades vivientes; pero a Mí nadie Me conoce.

O Arjuno, jako Najwyższa Osoba Boga wiem o wszystkim, co zdarzyło się w przeszłości, co dzieje się obecnie i znam wszystko to, co dopiero nadejdzie. Znam również wszystkie żywe istoty; nikt natomiast nie zna Mnie.

Significado

Purport

Aquí se presenta claramente la cuestión de la personalidad y la impersonalidad. Si Kṛṣṇa, la forma de la Suprema Personalidad de Dios, fuera māyā, material, como lo consideran los impersonalistas, entonces Él, al igual que la entidad viviente, cambiaría Su cuerpo y olvidaría todo lo referente a Su vida pasada. Todo aquel que tiene un cuerpo material no puede recordar su vida pasada, ni tampoco puede predecir su vida futura ni el resultado de su vida actual; por consiguiente, dicha persona no puede saber lo que ocurre en el pasado, en el presente y en el futuro. A menos que uno esté liberado de la contaminación material, no puede conocer el pasado, el presente y el futuro.

ZNACZENIE:
 
Wraźnie wyjaśniona została tutaj kwestia personalizmu i impersonalizmu. Jeśli Kṛṣṇa, postać Najwyższej Osoby Boga, byłby māyą, istotą materialną, jak uważają impersonaliści, wtedy tak jak każda żywa istota, zmieniałby On Swoje ciało i zapominałby o wszystkim, co zdarzyło się w Jego życiu przeszłym. Nikt, kto posiada ciało materialne, nie może pamiętać swojego przeszłego życia. Nie może też przepowiadać swojego życia przyszłego ani nawet zdarzeń mających nastąpić w jego życiu obecnym. Dopóki nie jest się wolnym od materialnych zanieczyszczeń, dopóty nie można znać przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

A diferencia del ser humano ordinario, el Señor Kṛṣṇa dice claramente que Él sabe muy bien lo que ocurrió en el pasado, lo que está ocurriendo en el presente y lo que ocurrirá en el futuro. En el cuarto capítulo hemos visto que el Señor Kṛṣṇa recuerda haber instruido a Vivasvān, el dios del Sol, hacía millones de años atrás. Kṛṣṇa conoce a cada entidad viviente, porque está situado en forma del Alma Suprema en el corazón de todo ser viviente. Pero a pesar de Su presencia como la Superalma en cada entidad viviente y de Su presencia como la Suprema Personalidad de Dios, los poco inteligentes, aun si son capaces de comprender el Brahman impersonal, no pueden entender a Śrī Kṛṣṇa como la Persona Suprema. El trascendental cuerpo de Śrī Kṛṣṇa sin duda que no es perecedero. Él es tal como el Sol, y māyā es como una nube. En el mundo material podemos ver que existe el Sol, y que hay diferentes nubes y diferentes estrellas y planetas. Puede que las nubes cubran temporalmente todo eso en el cielo, pero esa cobertura es tal únicamente para nuestra limitada visión. En realidad, el Sol, la Luna y las estrellas no son cubiertos. Así mismo, māyā no puede cubrir al Señor Supremo. En virtud de Su potencia interna, Él no se les manifiesta a la clase de hombres poco inteligentes. Como se afirma en el tercer verso de este capítulo, de millones y millones de hombres, algunos tratan de volverse perfectos en esta forma de vida humana, y de miles y miles de esos hombres perfeccionados, difícilmente uno puede entender lo que es el Señor Kṛṣṇa. Incluso si uno se perfecciona mediante la comprensión del Brahman impersonal o del Paramātmā localizado, aun así no puede entender en absoluto a la Suprema Personalidad de Dios, Śrī Kṛṣṇa, sin tener conciencia de Kṛṣṇa.

Pan Kṛṣṇa wyraźnie mówi, że – w przeciwieństwie do zwykłej ludzkiej istoty – dokładnie zna On wszystko to, co zdarzyło się w przeszłości, to, co dzieje się obecnie, i to, co będzie miało miejsce w przyszłości. Z Rozdziału Czwartego dowiedzieliśmy się, że Pan Kṛṣṇa pamięta jak miliony lat temu udzielał nauki bogu słońca, Vivasvānowi. Kṛṣṇa zna każdą żywą istotę, jako że w sercu każdej z nich usytuowany jest On jako Dusza Najwyższa. Lecz pomimo tego, że obecny jest On w każdej żywej istocie jako Naddusza, i pomimo Jego obecności jako Najwyższa Osoba Boga, mniej inteligentni nie mogą zrealizować Go jako Najwyższej Osoby, nawet jeśli są w stanie zrealizować bezosobowego Brahmana. Transcendentalne ciało Śrī Kṛṣṇy nigdy nie ulega zniszczeniu. Jest On jak słońce, a māyā jest jak chmura. W materialnym świecie możemy oglądać słońce, chmury, różne planety i gwiazdy. Chmury mogą chwilowo zakrywać wszystkie te niebieskie obiekty, ale to przykrycie jest tylko pozorne i wynika z naszego ograniczonego widzenia. Słońce, księżyc i gwiazdy w rzeczywistości nie są przykryte. Podobnie māyā nie może przykryć Najwyższego Pana. Dzięki Swojej wewnętrznej mocy nie manifestuje się On ludziom mniej inteligentnym. Trzeci werset tego rozdziału mówi, że spośród wielu milionów ludzi tylko paru stara się zdobyć doskonałość w tej ludzkiej formie życia, a spośród wielu tysięcy takich doskonałych ludzi zaledwie jeden może zrozumieć, kim jest Pan Kṛṣṇa. Nawet jeśli ktoś osiągnął doskonałość dzięki realizacji bezosobowego Brahmana czy zlokalizowanej Paramātmy, nie może w żaden sposób zrozumieć Najwyższej Osoby Boga, Śrī Kṛṣṇy, nie będąc w świadomości Kṛṣṇy.