Skip to main content

Text 44

Text 44

Devanagari

Devanagari

न बाल्येऽपि मतिर्मह्यमधर्मे रमते क्‍वचित् ।
नापश्यमुत्तमश्लोकादन्यत् किञ्चन वस्त्वहम् ॥ ४४ ॥

Text

Texto

na bālye ’pi matir mahyam
adharme ramate kvacit
nāpaśyam uttamaślokād
anyat kiñcana vastv aham
na bālye ’pi matir mahyam
adharme ramate kvacit
nāpaśyam uttamaślokād
anyat kiñcana vastv aham

Synonyms

Palabra por palabra

na — not; bālye — in childhood; api — indeed; matiḥ — attraction; mahyam — of me; adharme — in irreligious principles; ramate — enjoys; kvacit — at any time; na — nor; apaśyam — I saw; uttamaślokāt — than the Personality of Godhead; anyat — anything else; kiñcana — anything; vastu — substance; aham — I.

na — no; bālye — en la infancia; api — en verdad; matiḥ — atracción; mahyam — de mí; adharme — por los principios irreligiosos; ramate — disfruta; kvacit — en ningún momento; na — ni; apaśyam — he visto; uttamaślokāt — que la Personalidad de Dios; anyat — nada más; kiñcana — nada; vastu — trascendencia; aham — yo.

Translation

Traducción

I was never attracted, even in my childhood, by insignificant things or irreligious principles. I did not find anything more substantial than the Supreme Personality of Godhead.

Ni siquiera en la infancia me sentí atraído por las cosas insignificantes o los principios irreligiosos. Nunca encontré nada más trascendente que la Suprema Personalidad de Dios.

Purport

Significado

Mahārāja Khaṭvāṅga provides a typical example of a Kṛṣṇa conscious person. A Kṛṣṇa conscious person does not see anything to be important but the Supreme Personality of Godhead, nor does he accept anything within this material world as being unconnected to the Supreme Lord. As stated in Caitanya-caritāmṛta (Madhya 8.274):

El de Mahārāja Khaṭvāṅga es un ejemplo típico de persona consciente de Kṛṣṇa, una persona para quien lo único importante es la Suprema Personalidad de Dios, y para quien no existe nada en el mundo material que esté desligado del Señor Supremo. Como se afirma en el Caitanya-caritāmṛta (Madhya 8.274):

sthāvara-jaṅgama dekhe, nā dekhe tāra mūrti
sarvatra haya nija iṣṭa-deva-sphūrti
sthāvara-jaṅgama dekhe, nā dekhe tāra mūrti
sarvatra haya nija iṣṭa-deva-sphūrti

“The mahā-bhāgavata, the advanced devotee, certainly sees everything mobile and immobile, but he does not exactly see their forms. Rather, everywhere he immediately sees manifest the form of the Supreme Lord.” Although a devotee is within the material world, he has no connection with it. Nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe. He accepts this material world in relationship with the Supreme Personality of Godhead. A devotee may be engaged in earning money, but he uses that money for propagating the Kṛṣṇa consciousness movement by constructing large temples and establishing worship of the Supreme Personality of Godhead. Khaṭvāṅga Mahārāja, therefore, was not a materialist. A materialist is always attached to wife, children, home, property and many other things for sense gratification, but, as stated above, Khaṭvāṅga Mahārāja was not attached to such things, nor could he think of anything existing without the purpose of the Supreme Lord. Īśāvāsyam idaṁ sarvam: everything is related to the Supreme Personality of Godhead. Of course, this consciousness is not for the ordinary person, but if one takes to the path of devotional service, as prescribed in The Nectar of Devotion, he can be trained in this consciousness and attain perfect understanding. For a Kṛṣṇa conscious person, nothing is palatable without a relationship with Kṛṣṇa.

«El mahā-bhāgavata, el devoto avanzado, ve, por supuesto, todas las cosas móviles e inmóviles, pero lo que ve no son exactamente sus formas sino que inmediatamente ve en todas partes manifestada la forma del Señor Supremo». El devoto está en el mundo material, pero no tiene una conexión con él. Nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambhande. El devoto percibe el mundo material en relación con la Suprema Personalidad de Dios. Puede que se dedique a ganar dinero, pero ese dinero lo utilizará para propagar el movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa, construyendo grandes templos y estableciendo la adoración de la Suprema Personalidad de Dios. Khaṭvāṅga Mahārāja, por lo tanto, no era un materialista. El materialista siempre está apegado a la esposa, los hijos, el hogar, las propiedades y tantas otras cosas destinadas al placer de los sentidos, pero Khaṭvāṅga Mahārāja, como antes se afirmó, no estaba apegado a nada de eso, ni podía concebir que nada estuviese aparte del Señor Supremo. Īśāvāsyam idaṁ sarvam: Todo está relacionado con la Suprema Personalidad de Dios. Por supuesto, ese nivel de conciencia no es el de una persona corriente; sin embargo, cuando seguimos el proceso de servicio devocional conforme a las indicaciones de El néctar de la devoción, podemos cultivar esa conciencia y alcanzar una comprensión perfecta. Para la persona consciente de Kṛṣṇa, las cosas no tienen sabor si no están en relación con Kṛṣṇa.