Skip to main content

Text 18

VERSO 18

Devanagari

Devanagari

सोऽहं प्रियस्य सुहृद: परदेवताया
लीलाकथास्तव नृसिंह विरिञ्चगीता: ।
अञ्जस्तितर्म्यनुगृणन्गुणविप्रमुक्तो
दुर्गाणि ते पदयुगालयहंससङ्ग: ॥ १८ ॥

Text

Texto

so ’haṁ priyasya suhṛdaḥ paradevatāyā
līlā-kathās tava nṛsiṁha viriñca-gītāḥ
añjas titarmy anugṛṇan guṇa-vipramukto
durgāṇi te pada-yugālaya-haṁsa-saṅgaḥ
so ’haṁ priyasya suhṛdaḥ paradevatāyā
līlā-kathās tava nṛsiṁha viriñca-gītāḥ
añjas titarmy anugṛṇan guṇa-vipramukto
durgāṇi te pada-yugālaya-haṁsa-saṅgaḥ

Synonyms

Sinônimos

saḥ — that; aham — I (Prahlāda Mahārāja); priyasya — of the dearmost; suhṛdaḥ — well-wisher; paradevatāyāḥ — of the Supreme Personality of Godhead; līlā-kathāḥ — narrations of the pastimes; tava — Your; nṛsiṁha — O my Lord Nṛsiṁhadeva; viriñca-gītāḥ — given by Lord Brahmā by the disciplic succession; añjaḥ — easily; titarmi — I shall cross; anugṛṇan — constantly describing; guṇa — by the modes of material nature; vipramuktaḥ — specifically being uncontaminated; durgāṇi — all miserable conditions of life; te — of You; pada-yuga-ālaya — fully absorbed in meditation on the lotus feet; haṁsa-saṅgaḥ — having the association of the haṁsas, or liberated persons (who have no connection with material activities).

saḥ — isto; aham — eu (Prahlāda Mahārāja); priyasya — do mais querido; suhṛdaḥ — benquerente; paradevatāyāḥ — da Suprema Personalidade de Deus; līlā-kathāḥ — narrações dos passatempos; tava — Vossos; nṛsiṁha — ó meu Senhor Nṛsiṁhadeva; viriñca-gītāḥ — proferidas pelo senhor Brahmā através da sucessão discipular; añjaḥ — facilmente; titarmi — transporei; anugṛṇan — descrevendo o tempo todo; guṇa — pelos modos da natureza; vipramuktaḥ — especificamente não estando contaminado; durgāṇi — todas as condições de sofrimento encontradas na vida; te — Vossos; pada-yuga-ālaya — absorto em plena meditação nos pés de lótus; haṁsa-saṅgaḥ — desfrutando da companhia dos haṁsas, ou pessoas liberadas (que não têm ligação com as atividades materiais).

Translation

Tradução

O my Lord Nṛsiṁhadeva, by engaging in Your transcendental loving service in the association of devotees who are liberated souls [haṁsas], I shall become completely uncontaminated by the association of the three modes of material nature and be able to chant the glories of Your Lordship, who are so dear to me. I shall chant Your glories, following exactly in the footsteps of Lord Brahmā and his disciplic succession. In this way I shall undoubtedly be able to cross the ocean of nescience.

Ó meu Senhor Nṛsiṁhadeva, ocupando-me em Vosso transcendental serviço amoroso na companhia de devotos que são almas liberadas [haṁsas], conseguirei livrar-me totalmente da associação com os três modos da natureza material e serei capaz de cantar as glórias de Vossa Onipotência, que sois tão querido a mim. Cantarei Vossas glórias, seguindo exatamente os passos do senhor Brahmā e de sua sucessão discipular. Dessa maneira, sem dúvida, poderei cruzar o oceano de ignorância.

Purport

Comentário

A devotee’s life and duty are very well explained herein. As soon as a devotee can chant the holy name and glories of the Supreme Lord, he certainly comes to the liberated position. Attachment for glorifying the Lord by hearing and chanting the holy name and activities of the Lord (śravaṇaṁ kīrtanaṁ viṣṇoḥ) certainly brings one to the position where material contamination is absent. One should chant the bona fide songs received from the disciplic succession. In Bhagavad-gītā it is said that the chanting is powerful when one follows the disciplic succession (evaṁ paramparā-prāptam imaṁ rājarṣayo viduḥ). Manufacturing many ways of chanting will never be effective. However, chanting the song or the narration left by the previous ācāryas (mahājano yena gataḥ sa panthāḥ) is extremely effective, and this process is very easy. Therefore in this verse Prahlāda Mahārāja uses the word añjaḥ (“easily”). Accepting the thoughts of exalted authorities through disciplic succession is certainly much easier than the method of mental speculation, by which one tries to invent some means to understand the Absolute Truth. The best process is to accept the instructions of the previous ācāryas and follow them. Then God realization and self-realization become extremely easy. By following this easy method, one is liberated from the contamination of the material modes of nature, and thus one can certainly cross the ocean of nescience, in which there are many miserable conditions. By following in the footsteps of the great ācāryas, one associates with the haṁsas or paramahaṁsas, those who are completely freed from material contamination. Indeed, by following the instructions of the ācāryas one is always freed from all material contamination, and thus one’s life becomes successful, for one reaches the goal of life. This material world is miserable, regardless of one’s standard of life. Of this there is no doubt. Attempts to mitigate the miseries of material existence by material methods will never be successful. One must take to Kṛṣṇa consciousness to become really happy; otherwise happiness is impossible. One might say that becoming advanced in spiritual life also involves tapasya, voluntary acceptance of some inconvenience. However, such inconvenience is not as dangerous as material attempts to mitigate all miseries.

SIGNIFICADO—Nesta passagem, explica-se muito bem a vida e o desejo do devoto. Logo que pode cantar o santo nome e as glórias do Senhor Supremo, o devoto por certo chega à posição liberada. O apego à glorificação do Senhor, ouvindo e cantando os santos nomes e as atividades do Senhor (śravaṇaṁ kīrtanaṁ viṣṇoḥ), decerto coloca a pessoa na posição onde não existe contaminação material. Devem-se cantar as canções autênticas, recebidas através da sucessão discipular. Na Bhagavad-gītā, afirma-se que o canto é poderoso quando é respeitada a sucessão discipular (evaṁ paramparā-prāptam imaṁ rājarṣayo viduḥ). Inventar muitas maneiras de cantar jamais surtirá algum efeito benéfico. Entretanto, cantar canções ou narrações legadas pelos ācāryas anteriores (mahājano yena gataḥ sa panthāḥ) é muitíssimo eficaz, e semelhante processo é muito fácil. Neste verso, portanto, Prahlāda Mahārāja usa a palavra añjaḥ (“facilmente”). Aceitar os pensamentos das grandes autoridades incorporadas na sucessão discipular decerto é muito mais fácil do que o método de especulação mental, através do qual alguém tenta inventar um meio para se entender a Verdade Absoluta. O melhor processo é aceitar as instruções dos ācāryas anteriores e segui-las. Então, compreender Deus e obter a autorrealização se tornam extremamente fáceis. Seguindo esse método fácil, todos podem libertar-se da contaminação produzida pelos modos da natureza material e, assim, podem cruzar o oceano de ignorância, no qual há muitas condições dolorosas. Quem segue os passos dos grandes ācāryas se associa com os haṁsas ou paramahaṁsas, aqueles que estão inteiramente livres da contaminação material. Na verdade, seguindo as instruções dos ācāryas, todos podem permanecer sempre livres de qualquer contaminação material e, assim, serem bem-sucedidos, pois alcançarão a meta da vida. Não importa o padrão de vida em que alguém esteja situado: este mundo material é sempre doloroso. Quanto a isso, não há dúvida. As tentativas de recorrer a métodos materiais para eliminar os sofrimentos da existência material nunca serão exitosas. Todos devem adotar a consciência de Kṛṣṇa para se tornarem verdadeiramente felizes; caso contrário, a felicidade é impossível. Alguém poderia argumentar que avançar na vida espiritual também envolve tapasya, aceitação voluntária de inconveniências. Entretanto, tais inconveniências não são tão perigosas como as tentativas materiais que visam mitigar todos os sofrimentos.