Skip to main content

Text 13

VERSO 13

Devanagari

Devanagari

नलवेणुशरस्तन्बकुशकीचकगह्वरम् ।
एक एवातियातोऽहमद्राक्षं विपिनं महत् ।
घोरं प्रतिभयाकारं व्यालोलूकशिवाजिरम् ॥ १३ ॥

Text

Texto

nala-veṇu-śaras-tanba-
kuśa-kīcaka-gahvaram
eka evātiyāto ’ham
adrākṣaṁ vipinaṁ mahat
ghoraṁ pratibhayākāraṁ
vyālolūka-śivājiram
nala-veṇu-śaras-tanba-
kuśa-kīcaka-gahvaram
eka evātiyāto ’ham
adrākṣaṁ vipinaṁ mahat
ghoraṁ pratibhayākāraṁ
vyālolūka-śivājiram

Synonyms

Sinônimos

nala — pipes; veṇu — bamboo; śaraḥ — pens; tanba — full of; kuśa — sharp grass; kīcaka — weeds; gahvaram — caves; ekaḥ — alone; eva — only; atiyātaḥ — difficult to go through; aham — I; adrākṣam — visited; vipinam — deep forests; mahat — great; ghoram — fearful; pratibhaya-ākāram — dangerously; vyāla — snakes; ulūka — owls; śiva — jackals; ajiram — playgrounds.

nala — junco; veṇu — bambu; śaraḥ — capoeiras; tanba — cheias de; kuśa — relva cortante; kīcaka — ervas daninhas; gahvaram — cavernas; ekaḥ — sozinho; eva — somente; atiyātaḥ — difíceis de atravessar; aham — eu; adrākṣam — visitei; vipinam — florestas densas; mahat — grandes; ghoram — amedrontadoras; pratibhaya-ākāram — perigosamente; vyāla — serpentes; ulūka — corujas; śiva — chacais; ajiram — parque de diversões.

Translation

Tradução

I then passed alone through many forests of rushes, bamboo, reeds, sharp grass, weeds and caves, which were very difficult to go through alone. I visited deep, dark and dangerously fearful forests, which were the play yards of snakes, owls and jackals.

Passei sozinho, então, por muitas florestas de juncos, bambus, capoeiras, relva cortante, ervas daninhas e cavernas, que eram difíceis de atravessar. Visitei florestas densas, escuras e perigosamente amedrontadoras, que eram o parque de diversões de cobras, corujas e chacais.

Purport

Comentário

It is the duty of a mendicant (parivrājakācārya) to experience all varieties of God’s creation by traveling alone through all forests, hills, towns, villages, etc., to gain faith in God and strength of mind as well as to enlighten the inhabitants with the message of God. A sannyāsī is duty-bound to take all these risks without fear, and the most typical sannyāsī of the present age is Lord Caitanya, who traveled in the same manner through the central Indian jungles, enlightening even the tigers, bears, snakes, deer, elephants and many other jungle animals. In this Age of Kali, sannyāsa is forbidden for ordinary men. One who changes his dress to make propaganda is a different man from the original ideal sannyāsī. One should, however, take the vow to stop social intercourse completely and devote life exclusively to the service of the Lord. The change of dress is only a formality. Lord Caitanya did not accept the name of a sannyāsī, and in this Age of Kali the so-called sannyāsīs should not change their former names, following in the footsteps of Lord Caitanya. In this age, devotional service of hearing and repeating the holy glories of the Lord is strongly recommended, and one who takes the vow of renunciation of family life need not imitate the parivrājakācārya like Nārada or Lord Caitanya, but may sit down at some holy place and devote his whole time and energy to hear and repeatedly chant the holy scriptures left by the great ācāryas like the Six Gosvāmīs of Vṛndāvana.

SIGNIFICADO—É dever de um mendicante (parivrājakācārya) experimentar todas as variedades da criação de Deus, viajando sozinho por todas as florestas, colinas, cidades, vilas e assim por diante, para ganhar fé em Deus e força mental, bem como para iluminar os habitantes com a mensagem de Deus. Um sannyāsī tem a obrigação de correr todos esses riscos sem temor, e o sannyāsī mais típico da era atual é o Senhor Caitanya, que viajou da mesma maneira pelas selvas da Índia central, iluminando mesmo os tigres, ursos, serpentes, veados, elefantes e muitos outros animais selvagens. Nesta era de Kali, sannyāsa é proibido para os homens comuns. Aquele que muda de vestimenta para fazer propaganda é um homem diferente do sannyāsī original e ideal. Deve-se, entretanto, fazer um voto de parar completamente o convívio social e devotar a vida exclusivamente ao serviço ao Senhor. A mudança de vestimenta é apenas uma formalidade. O Senhor Caitanya não aceitou um nome de sannyāsī, e, nesta era de Kali, os ditos sannyāsīs não devem trocar seus nomes anteriores, seguindo os passos do Senhor Caitanya. Nesta era, o serviço devocional de ouvir e repetir as glórias sagradas do Senhor é energicamente recomendado, e aquele que faz um voto de renúncia à vida familiar não precisa imitar os parivrājakācāryas como Nārada ou o Senhor Caitanya, mas pode sentar-se em algum local sagrado e devotar todo o seu tempo e toda a sua energia a ouvir e cantar repetidamente as escrituras sagradas deixadas pelos grandes ācāryas, como os seis Gosvāmīs de Vṛndāvana.