TEXT 29

TEKST 29

Devanagari

भोक्तारं यज्ञतपसां सर्वलोकमहेश्वरम् ।
सुहृदं सर्वभूतानां ज्ञात्वा मां शान्तिमृच्छति ॥ २९ ॥

Text

Tekst

bhoktāraṁ yajña-tapasāṁ
sarva-loka-maheśvaram
suhṛdaṁ sarva-bhūtānāṁ
jñātvā māṁ śāntim ṛcchati

Synonyms

bhoktāram — the beneficiary; yajña — of sacrifices; tapasām — and penances and austerities; sarva-loka — of all planets and the demigods thereof; mahā-īśvaram — the Supreme Lord; su-hṛdam — the benefactor; sarva — of all; bhūtānām — the living entities; jñātvā — thus knowing; mām — Me (Lord Kṛṣṇa); śāntim — relief from material pangs; ṛcchati — one achieves.

bhoktāram – obdarzony; yajña – ofiar; tapasām – oraz pokut i wyrzeczeń; sarva-loka – spośród wszystkich planet i półbogów; mahā-īśvaram – Najwyższy Pan; su-hṛdam – dobroczyńca; sarva – wszystkich; bhūtānām – żywych istot; jñātvā – posiadając taką wiedzę; mām – Mnie (Pana Kṛṣṇę); śāntim – ulga od cierpień materialnych; ṛcchati – osiąga.

Translation

A person in full consciousness of Me, knowing Me to be the ultimate beneficiary of all sacrifices and austerities, the Supreme Lord of all planets and demigods, and the benefactor and well-wisher of all living entities, attains peace from the pangs of material miseries.

Osoba w pełni świadoma Mnie, znając Mnie jako ostateczny cel wszelkich ofiar i wyrzeczeń, Najwyższego Pana wszystkich planet i półbogów, oraz przyjaciela i dobroczyńcę wszystkich żywych istot, osiąga pokój i wolność od wszelkich nieszczęść i cierpień materialnych.

Purport

The conditioned souls within the clutches of the illusory energy are all anxious to attain peace in the material world. But they do not know the formula for peace, which is explained in this part of the Bhagavad-gītā. The greatest peace formula is simply this: Lord Kṛṣṇa is the beneficiary in all human activities. Men should offer everything to the transcendental service of the Lord because He is the proprietor of all planets and the demigods thereon. No one is greater than He. He is greater than the greatest of the demigods, Lord Śiva and Lord Brahmā. In the Vedas (Śvetāśvatara Upaniṣad 6.7) the Supreme Lord is described as tam īśvarāṇāṁ paramaṁ maheśvaraṁ. Under the spell of illusion, living entities are trying to be lords of all they survey, but actually they are dominated by the material energy of the Lord. The Lord is the master of material nature, and the conditioned souls are under the stringent rules of material nature. Unless one understands these bare facts, it is not possible to achieve peace in the world either individually or collectively. This is the sense of Kṛṣṇa consciousness: Lord Kṛṣṇa is the supreme predominator, and all living entities, including the great demigods, are His subordinates. One can attain perfect peace only in complete Kṛṣṇa consciousness.

ZNACZENIE:

Wszystkie uwarunkowane dusze w sidłach złudnej energii dążą do osiągnięcia pokoju w tym świecie materialnym. Ale nie znają one recepty na pokój, która podana jest w tej części Bhagavad-gīty. Najlepsza recepta na pokój jest taka: korzyść ze wszystkich ludzkich czynów powinien czerpać Pan Kṛṣṇa. Ludzie powinni wszystko poświęcić transcendentalnej służbie dla Pana, ponieważ On jest właścicielem wszystkich planet i zamieszkujących je półbogów, Pana Śivy i Pana Brahmy. Vedy (Śvetāśvatara Upaniṣad 6.7) opisują Najwyższego Pana jako tam īśvarāṇāṁ paramaṁ maheśvaram. Znajdując się pod wpływem iluzji, żywe istoty próbują być panami wszystkiego, co znajduje się w zasięgu ich wzroku, ale w rzeczywistości znajdują się one pod kontrolą materialnej energii Pana. Najwyższy Pan jest panem energii materialnej, a uwarunkowane dusze znajdują się pod kontrolą ścisłych praw natury materialnej. Dopóki nie rozumie się tej czystej prawdy, nie można osiągnąć pokoju w tym świecie, ani indywidualnie, ani kolektywnie. Istota świadomości Kṛṣṇy jest taka, że Pan Kṛṣṇa jest Najwyższym Panem, a wszystkie żywe istoty, razem z wielkimi półbogami, są Jego podwładnymi. Doskonały spokój można osiągnąć jedynie w całkowitej świadomości Kṛṣṇy.

This Fifth Chapter is a practical explanation of Kṛṣṇa consciousness, generally known as karma-yoga. The question of mental speculation as to how karma-yoga can give liberation is answered herewith. To work in Kṛṣṇa consciousness is to work with the complete knowledge of the Lord as the predominator. Such work is not different from transcendental knowledge. Direct Kṛṣṇa consciousness is bhakti-yoga, and jñāna-yoga is a path leading to bhakti-yoga. Kṛṣṇa consciousness means to work in full knowledge of one’s relationship with the Supreme Absolute, and the perfection of this consciousness is full knowledge of Kṛṣṇa, or the Supreme Personality of Godhead. A pure soul is the eternal servant of God as His fragmental part and parcel. He comes into contact with māyā (illusion) due to the desire to lord it over māyā, and that is the cause of his many sufferings. As long as he is in contact with matter, he has to execute work in terms of material necessities. Kṛṣṇa consciousness, however, brings one into spiritual life even while one is within the jurisdiction of matter, for it is an arousing of spiritual existence by practice in the material world. The more one is advanced, the more he is freed from the clutches of matter. The Lord is not partial toward anyone. Everything depends on one’s practical performance of duties in Kṛṣṇa consciousness, which helps one control the senses in every respect and conquer the influence of desire and anger. And one who stands fast in Kṛṣṇa consciousness, controlling the abovementioned passions, remains factually in the transcendental stage, or brahma-nirvāṇa. The eightfold yoga mysticism is automatically practiced in Kṛṣṇa consciousness because the ultimate purpose is served. There is a gradual process of elevation in the practice of yama, niyama, āsana, prāṇāyāma, pratyāhāra, dhāraṇā, dhyāna and samādhi. But these only preface perfection by devotional service, which alone can award peace to the human being. It is the highest perfection of life.

Rozdział Piąty tłumaczy w praktyczny sposób świadomość Kṛṣṇy, znaną powszechnie jako karma-yoga. Dana jest tutaj odpowiedź na pytanie wynikające ze spekulacji umysłowych, w jaki sposób karma-yoga może doprowadzić do wyzwolenia. Pracować w świadomości Kṛṣṇy – znaczy pracować z pełną wiedzą, że Pan jest najwyższym. Taka praca nie jest różna od wiedzy transcendentalnej. Bezpośrednią świadomością Kṛṣṇy jest bhakti-yoga, a jñāna-yoga jest ścieżką prowadzącą do bhakti-yogi. Świadomość Kṛṣṇy oznacza działanie w pełnej wiedzy o swoim związku z Najwyższym Absolutem, a doskonałością takiej świadomości jest pełna wiedza o Kṛṣṇie, czyli Najwyższej Osobie Boga. Czysta dusza, będąc fragmentaryczną integralną cząstką Boga, jest Jego wiecznym sługą. Wchodzi ona w kontakt z māyą (ułudą), kierując się żądzą panowania nad nią, i to jest przyczyną jej niezliczonych cierpień. Tak długo, dopóki jest w kontakcie z materią, dopóty musi ona pracować, aby zaspokoić swoje potrzeby materialne. Jednakowoż świadomość Kṛṣṇy przenosi nas z powrotem w życie duchowe – nawet jeśli znajdujemy się pod wpływem praw natury materialnej – albowiem metoda ta (poprzez praktyczne działanie w tym świecie) odradza w nas duchową egzystencję. Im większy ktoś zrobił postęp, tym bardziej jest wolny od szponów materii. Pan nie jest stronniczy w stosunku do nikogo. Wszystko zależy od naszych wysiłków w wykonywaniu obowiązków w świadomości Kṛṣṇy, które pomagają nam w kontrolowaniu zmysłów i pokonaniu wpływów pożądania i złości. Osoba, która jest mocno utwierdzona w świadomości Kṛṣṇy przez kontrolę wyżej wymienionych pasji, pozostaje w transcendentalnym stanie nazywanym brahma-nirvāṇa. W świadomości Kṛṣṇy, automatycznie praktykuje się ośmiostopniową yogę mistyczną, ponieważ osiąga się jej ostateczny cel. Praktyka yama, niyama, āsana, prāṇāyāma, pratyāhāra, dhāraṇā, dhyāna i samādhi jest stopniowym procesem prowadzącym do oświecenia. Ale praktyki te jedynie poprzedzają doskonałość osiąganą w służbie oddania, która sama może przynieść pokój ludzkim istotom, i która jest najwyższą doskonałością życia.

Thus end the Bhaktivedanta Purports to the Fifth Chapter of the Śrīmad Bhagavad-gītā in the matter of Karma-yoga, or Action in Kṛṣṇa Consciousness.

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do Piątego Rozdziału Śrīmad Bhagavad-gīty, traktującego o Karma-yodze, czyli czynie w świadomości Kṛṣṇy.